فدراسیون بسکتبال با بیتوجهی به زنان باعث اعزام تیمی ناآماده به مسابقات انتخابی المپیک شد که جز شکست چیزی را به همراه نداشت. به گزارش حاشیه ورزش، تیم ملی بسکتبال سه نفره زنان ایران خرداد ماه در دو مسابقه انتخابی المپیک به میزبانی اتریش و سپس مجارستان شرکت کرد و با ۷ شکست پیاپی از […]
فدراسیون بسکتبال با بیتوجهی به زنان باعث اعزام تیمی ناآماده به مسابقات انتخابی المپیک شد که جز شکست چیزی را به همراه نداشت.
به گزارش حاشیه ورزش، تیم ملی بسکتبال سه نفره زنان ایران خرداد ماه در دو مسابقه انتخابی المپیک به میزبانی اتریش و سپس مجارستان شرکت کرد و با ۷ شکست پیاپی از دور رقابتها حذف شد تا بیش از پیش به این نتیجه برسیم که در وضعیت کنونی، رسیدن به المپیک رویایی دور از دسترس است و هیچگاه با نوع مدیریت و برنامهریزی موجود فدراسیون ایران محقق نمیشود.
ملیپوشان ایران در مسابقات انتخابی اتریش چهار دیدار مقابل تیمهای ژاپن، تایلند، اوکراین و استرالیا انجام دادند که حاصل کار آنها به ترتیب شکست ۱۲ بر ۴، ۲۱ بر ۲۰، ۱۷ بر ۷ و ۲۲ بر ۲ بود. در مجارستان هم به مصاف چین تایپه، ایتالیا و هلند رفتند که به ترتیب با نتایج ۱۶ بر ۱۰، ۲۱ بر ۵ و ۲۰ بر ۱۰ شکست خوردند؛ نتایجی ضعیف که از ابتدا هم قابل پیشبینی بود و میشد حدس زد در میدانی که تیمها با قدرت برای کسب سهمیه حضور پیدا میکنند، ایران نمیتواند کاری از پیش ببرد.
عملکرد ضعیف تیم ایران نقدی را به ملیپوشان و کادر فنی وارد نمیکند چرا که آنها در حد تمرینات خود ظاهر شدند و شرایط مناسبی برایشان فراهم نشده بود که انتظار نتیجه خوب هم از آنها برود. آنها با اردویی کمتر از دوماه راهی مسابقات شدند و در تمام این مدت هم تنها در داخل کشور و با یکدیگر تمرین میکردند که کمکی به افزایش سطح آنها نمیکرد. همین موضوع باعث شد تا در هماهنگی، دفاع، حمله و در نهایت امتیازگیری ضعف داشته باشند.
نیکا بیکلیکلی، سرمربی تیم ملی ایران پس از پایان مسابقات اتریش به ایسنا گفت: “بازیکنان ما در ایران همیشه جلوی هم بازی میکنند، پرتابهایشان روی دستهای هم خیلی خوب است و راحت گل میزنند. فشار دفاع هم به اندازه کافی زیاد است اما فشار تعریف شده دفاع و بازیکنان لیگ در سطح ایران است. ما در هیچ رویدادی شرکت نمیکنیم که بازیکنان در سطح متفاوتی تمرین کنند. فشار دفاعی مسابقات جهانی و مسابقات کسب سهمیه المپیک با ایران تفاوت دارد و ما هیچوقت نمیتوانیم این فشار را در تمرینات و مسابقات داخلی ایجاد کنیم چون نفری نداریم که بتواند مثل استرالیا بازیکنان ما را تحت فشار قرار بدهد”.
برنامه مسابقات ایران در انتخابی المپیک از ماهها قبل مشخص بود و فرصت برنامهریزی دقیق برای آمادهسازی تیم وجود داشت اما فدراسیون بسکتبال چه کرد؟ به بهانه حضور بازیکنان در لیگ، اردوهای ملی را به تعویق انداخت تا فرصت از دست برود و پس از آن نیز صرفا به اردوی داخلی اکتفا کرد، خوشحال از اینکه تیم را آماده مسابقات کرده است! کوتاهی مسئولان نه فقط به نام این فدراسیون بلکه به پای ایران نوشته شد؛ باخت ۲۱ بر ۲ چیزی جز چهرهای ضعیف از تیم ملی ایران را نمایش داد؟ هفت شکست پیاپی چه تصویری از ایران را در عرصه ورزش بینالمللی به نمایش گذاشت؟
بارها شنیده شده که زنان ایران به تازگی مجوز حضور در مسابقات بینالمللی را کسب کردهاند و نباید از آنها انتظار زیادی داشت اما این توجیه مناسبی برای بیتوجهی و کوتاهی در آمادهسازی پیش از مسابقات رسمی نیست. از زمانی که ایران مجوز رقابتهای برون مرزی را بدست آورده بحث جداسازی بسکتبال سه نفره از پنجنفره، جداسازی بازیکنان این دو و نیاز تیم به دیدارهای تدارکاتی پیش از اعزام به مسابقات مطرح است اما کدام یک از این موارد عملی شده؟ این بیتوجهی حاکی از نگاه فدراسیون و مسئولان آن به بخش زنان به عنوان اولویت دوم است، در غیر این صورت گامهای جدیتری در راستای تقویت تیمهای ملی برداشته میشد.
فدراسیون و مسئولان آن عامل اصلی شکستهای تیم ملی در مسابقات انتخابی المپیک هستند اما باید دید که آیا هفت شکست پیاپی باعث برنامه ریزی صحیح در بخش زنان خواهد شد یا همچنان باید شاهد اقدامات کوتاهمدت و بیتاثیر در این زمینه و در نهایت شکستهای سنگین مقابل تیمهای دیگر باشیم.