به گزارش حاشیه ورزش محمدرضا نصرالله زاده شاید اگر همان روز که در جریان برگزاری مجمع فدراسیون کشتی، که آن رفتار و برخورد نامناسب با معاونت ورزش قهرمانی وزارت ورزش و جوانان صورت گرفت، حمید سجادی سکوت نمیکرد و موضع شفاف خود را بیان میداشت، امروز و بار دیگر در یزد، رفتار مشابهی با […]
به گزارش حاشیه ورزش
محمدرضا نصرالله زاده
شاید اگر همان روز که در جریان برگزاری مجمع فدراسیون کشتی، که آن رفتار و برخورد نامناسب با معاونت ورزش قهرمانی وزارت ورزش و جوانان صورت گرفت، حمید سجادی سکوت نمیکرد و موضع شفاف خود را بیان میداشت، امروز و بار دیگر در یزد، رفتار مشابهی با معاون خود را از سوی یکی دیگر از روسای فدراسیونهای ورزشي شاهد نبود. رفتار مشابهی که باز با سکوت وزیر همراه شد تا متاسفانه از این به بعد هم شاهد چنین رفتارهای مشابهی از سوی روسای بقیه فدراسیونها هم با معاونین وزارت ورزش و جوانان باشیم. اتفاقاتی که نشان میدهد که در وزارت ورزش و جوانان فاصله حرف تا عمل بسیار است. بدون شك بايد پذيرفت كه سکوت و عدم گرفتن موضع مشخص، از سوی شخص وزیر ورزش و جوانان در برخوردهای اینچنینی عملا فضا را برای بیحرمتیهای بعدی بازخواهد گذاشت و این واقعیتی است که باید آن را پذیرفت. هرچند که عدهای هم اعتقاددارند که سکوت علامت رضایت است که امیدواریم اینگونه نباشد. پولادگر، خوب یا بد، معاونت قهرمانی وزارتی است که حمید سجادی وزیر آن بهحساب میآید و رفتار حرفهای میطلبد که شخص وزیر در هر شرایطی از معاون خود، حتی اگر اشتباهی هم از او سرزده باشد دفاع کند، چراکه این دفاع بهنوعی دفاع از افراد شاغل در وزارت خانه هم هست! و باعث امنیت شغلی بیشتر معاونین و مدیران کل و …. میشود. اتفاقی که تا به امروز نیفتاده و بعید هم به نظر میرسد که بیفتد و اینجا شخص آقای پولادگر است که بايد تصمیم بگیرد که در چنین فضایی بماند و به همین شیوه دفاع و برخورد بسنده کند یا اینکه عطای ماندن به هر قیمتی را به لقایش بخشیده و هر چه زودتر برود تا بیشتر از این مورد اهانت اینوآن قرار نگیرد! بدون شک آقای پولادگر که مدیر توانمندی هم هست خوب میداند که گاهی از اوقات برای نرفتن، باید رفت!فراموش نكنيم كه اشتباه براي بار اول اشتباه است و تكرار آن توسط هرکسی، به تعبيري انتخاب تلقي خواهد شد!