به گزارش حاشیه ورزش ، نخستین جلسه هماهنگی ستاد عالی بازیهای آسیایی ۲۰۲۲ در خصوص انتخاب اولیه رشته‌های اعزامی به بازیهای هانگژو 16 آبان ماه با حضور مسئولان کمیته ملی المپیک و وزارت ورزش و جوانان برگزار شد. در این جلسه در خصوص مباحث مختلفی صحبت شد که یکی از آنها اعزام کیفی کاروان به این بازی‌ها بود؛ موضوعی که پیش از این مقام معظم رهبری به آن تاکید داشتند.
سیدرضا صالحی‌امیری رئیس کمیته ملی المپیک در این جلسه گفته بود: “سیاست‌های کلی اعزام مشخص و صحبت‌های مقام معظم رهبری که تاکید بر اعزام کاروان کیفی است قطعا انجام خواهد شد.” جملاتی که البته با رویه این کمیته در پیکارهای قبلی در تناقض بود و اعزام های بی ضابطه و پرهزینه، مورد انتقاد بسیاری قرار گرفته بود.
این صحبت‌ها در حالی این بار مطرح شده که به نظر می‌رسد بیشتر در حد حرف و شعار بوده تا عمل چرا که رشته‌هایی در لیست اعزام قرار دارند که اطمینانی به مدال‌آوری‌شان نیست و فقط چون در سطح خوبی از تمرینات قرار دارند، به هانگژو اعزام می‌شوند. در واقع، مشخص نیست با چه متر و میزانی، این کاروان در حال اعزام به بازیهای آسیایی است که ملاک در آن، صرفا مدال آوری و روی سکو رفتن است.
مقام معظم رهبری شهریورماه امسال بعد از بازیهای المپیک و پارالمپیک توکیو دیداری را با قهرمانان مدال‌آور داشتند که در خصوص مسائل مختلف از جمله اعزام کیفی کاروان به رویدادهای بین‌المللی صحبت‌هایی مطرح کردند. ایشان فرمودند: “یک نکته دیگر که قبلاً هم این را من گفته‌ام و [روی آن] تکیه کرده‌ام، مسئله کیفی‌سازی ورزش بین‌المللی است. تکیه کنید بر اعزام در رشته‌های مدال‌آور. ما در برخی از رشته‌ها استعدادهای خیلی خوبی داریم و مدال‌آوری‌مان خیلی خوب است و نیز بر ورزشکاری که احتمال مدال‌آوری‌اش وجود دارد؛ یعنی واقعاً تیم ملّی را، مجموعه ورزش‌های بین‌المللی را که از ایران عازم می‌شوند، با کیفیت بالا بفرستید. کمیّتها را هر چه بتوانید کمتر کنید بهتر است.”
با توجه به صحبت‌های مقام معظم رهبری، مقامات ورزشی کشورمان در مصاحبه‌های مختلف اعلام کردند تیم اعزامی به بازیهای آسیایی هانگژو کیفی خواهد بود اما بعد از برگزاری جلسات متعدد و بررسی عملکرد رشته‌های مختلف، رشته‌هایی در لیست کاروان قرار گرفتند که مدال‌آوری در سطح آسیا نداشته‌اند. مروری بر وضعیت اعزام نیز دلالتی بر کیفی بودن یا راهبرد داشتن دیده نمی شود.
اگرچه نمی‌توان زحمات ورزشکاران را نادیده گرفت که برای بالا بردن پرچم کشورمان از جان مایه می‌گذارند اما بازیهای آسیایی آن هم با حضور قدرتمندان قاره کهن، جایی برای آزمون و خطا نیست و لازم است تیمی اعزام شود که اطمینان زیادی به مدال‌آوری آنها وجود دارد. اعزام های توریستی که در چهار دهه اخیر صورت گرفته، دستاوری نداشته که حتی با بازتاب های منفی عمومی نیز مواجه بوده است.
به عنوان مثال رشته‌های سه‌گانه، بدمینتون، اسکیت، تنیس، دوچرخه‌سواری (پیست و جاده) و … مدال‌هایی در سطح آسیا نداشته‌اند. ثریا آقایی با سهمیه فدراسیون جهانی بدمینتون و با انصراف یک ورزشکار شانس حضور در بازیهای المپیک را پیدا کرد اما این نکته را نباید فراموش کرد که بهترین‌های بدمینتون در آسیا هستند و چین به عنوان میزبان یکی از قدرت‌هاست. یا رشته سوارکاری را می‌توان در این خصوص مثال زد که هیچ جایگاهی در تورنمنت‌های بین‌المللی ندارد.
علاوه بر رشته‌ها، تعداد همراهان هم همیشه از مشکلات بوده؛ توریست‌هایی که هیچ جایگاهی در ورزش و خروجی در کاروان ندارند و کارشان فقط گشت و گذارست. اعزام‌هایی بوده که در آن افراد با دریافت حق ماموریت دلاری، اما کاری در کاروان نداشته یا خروجی خاصی نداشته اند که یک نمونه بارز آن بازیهای المپیک توکیو بود. اگر ملاک صحبت‌های رهبری و اعزام کیفی است، چرا باید رشته‌هایی به هانگژو با پول بیت‌المال اعزام شوند که شانسی برای مدال ندارند. چرا افرادی که سمتی در ورزش و فدراسیون‌های ورزشی ندارند یا کارکردی از آنها دیده نمی شود، به سفر بروند؟ اگر صحبت‌های رهبری ملاک اعزام نیست، چرا مقامات ورزشی در گفت‌وگوها و مصاحبه‌های مختلف حرف از اعزامی کیفی می‌زنند. آیا اعزام کیفی چیزی غیر از مدال آوری و افتخارآفرینی است؟
برخی رشته‌ها در این چند سال اخیر به قدری افت کرده‌اند که شانس بسیار کمی برای کسب مدال دارند مانند تیراندازی با کمان. شنا و شیرجه هم در سطحی نبوده‌اند که در آسیا جزو مدعیان و مدال‌آوران باشند. در برخی ماده‌های دوومیدانی هم رکوردها در حد رسیدن به فینال نیست. باتوجه به اینکه زمان برای اعلام رشته‌ها و نفرات اعزامی به بازیهای آسیایی وجود دارد، ستاد عالی می‌تواند بررسی بیشتری روی نفرات اعزامی داشته باشد تا در این شرایط اقتصادی که کشور دچار آن شده، آسیبی وارد نشود.
