فقط شش دقیقه از بازی در قائمشهر گذشته بود که شلیک اوستون به تور دروازه نساجی چسبید. در نگاه اول به نظر می‌رسید اشتباه فاحش گلر برزیلی این هدیه را به اوسمار و تیمش تقدیم کرده بود تا دنبال بردی راحت باشند اما برای هوش اورنوف در این گل می‌شود درصد بیشتری برداشت.
اوستون می‌دانست که در آن دقایق ابتدایی و جایگیری مدافعان نساجی شوت زدن در آن شرایط یا منجر به اشتباه مدافعان حریف می‌شود یا گلر برزیلی را با غافلگیری مواجه خواهد کرد. در واقع او ریسک شوتزنی از آن زاویه و در آن لحظه طلایی را به جان خرید چرا که ممکن بود توپ به پای یک از مدافعان برخورد کرده و تغییر جهت دهد یا مثل آنچه واقعا اتفاق افتاد پولی را بدون اینکه دید مناسبی از نحوه حرکت توپ به سمتش داشته باشد غافلگیر کند.
اما مهمتر از گل نخست شاید آن گل تعیین کننده نیمه دوم بود. گلی که باعث شد بعد از سوت پایان علی بیرانوند، کنعانی و همه بازیکنان پرسپولیس تقدیری ویژه از وینگر تکنیکی ازبک‌شان داشته باشند و او را با قدرت بیشتری در آغوش بکشند. آنجا بود که حرکت کنعانی که با دست اورونوف را به نشانه برنده این بازی نشان می‌داد اهمیت داشتن یک ستاره تعیین کننده را به تصویر می‌کشید.
کاری که اوستون در این بازی انجام داد را احتمالا فقط خودش می‌توانست انجام دهد و اهمیت خرید ستاره در فصل زمستان و نقل و انتقالات را به وضوح مشخص می‌کرد.
فرار بزرگ از میانه زمین حمل توپ و کنده شدن از مدافعی که نفس به نفس در تعقیبش بود و در نهایت ضربه مطمئن در کمال خونسردی کاری بود که در تیم پرسپولیس با احترام به تمام ستاره‌هایش فقط از این ازبک کم حرف و بدون احساس برمی‌آمد. بازیکنی که بتواند تفاوت‌ها را رقم بزند و در حساس‌ترین لحظه نقشی تعیین کننده در تیم خود داشته باشد.
اورونوف قبلا در لیگ قهرمانان و با پیراهن نوبهار ازبکستان سه گل به نساجی زده بود اما شاید این دبل اهمیت بیشتری برای خودش و تیمش داشت چرا که سرخ‌های سرمه‌ای پوش را در کورس قهرمانی نگه داشت.
حالا هیچ کس از میان میلیون‌ها پرسپولیسی به موقعیتی که او در نیمه اول از دست داد یا تمام خودخواهی‌هایش در زمین اهمیت نمی‌دهد و تنها به خاطر این درخشش و دبل فوق‌العاده‌اش که حکم طلا داشت حرف می‌زنند؛ اتفاقی که پرسپولیس را در ناامیدترین دقایق و لحظات دوباره به یک تیم برنده با داعیه قهرمانی تبدیل کرد.
- منبع خبر : ورزش سه
