به گزارش حاشیه ورزش ، مسابقات قهرمانی جهان به پایان رسید و با عملکرد مصطفی جوادی، ایران برای اولین بار به مدال مجموع دسته ۸۱ کیلوگرم رسید و در دسته ۱۰۲ کیلوگرم هم توسط رسول معتمدی و امیر حقوقی صاحب مدال طلا و برنز جهان شد. اکنون وزنه برداری دیگر کم کم باید برای بازیهای آسیایی ۲۰۲۲ برنامه ریزی کند.
رقابت های وزنه برداری بازی های آسیایی در هفت وزن المپیک توکیو برگزار می شود اما نکته مثبت این است که برخلاف المپیک، کشورها می‌توانند دو نماینده در هر وزن داشته باشند. با توجه به اینکه کاروان ایران قرار است کیفی برود و مدال، در اولویت قرار دارد از این رو انتظار از وزنه برداری هست که بتواند تیمی را آماده کند که دست پر برگردد. اما در ابتدا مواردی وجود دارد که باید حل شود تا با آغاز اردوها، تیم با آرامش بیشتر و بدون حاشیه آماده این رویداد شود.
* تعیین تکلیف اختلاف ۲ قهرمان المپیک با فدراسیون
در بخش مردان، اوزان ۶۱، ۶۷، ۷۳، ۸۱، ۹۶، ۱۰۹ و ۱۰۹+ کیلوگرم در بازی های آسیایی حضور دارند. وزنه برداری ایران در اوزان ۶۱، ۶۷، ۷۳ مدعی نیست و با وجود وزنه برداران شرق آسیا مدال گرفتن در این اوزان سخت است. بنابراین ایران باید در اوزان ۸۱، ۹۶، ۱۰۹ و ۱۰۹+ کیلوگرم به دنبال مدال باشد.
با توجه به نفراتی که وزنه برداری ایران دارد، نفرات مدعی در دسته ۹۶ کیلوگرم زیاد خواهند بود و از طرفی سهراب مرادی و کیانوش رستمی هم با توجه به فیلم هایی که از تمرینات خود منتشر می کنند به نظر می رسد برای رفتن به بازیها برنامه دارند. بنابراین در قدم اول باید مسئله ای که این دو وزنه بردار با فدراسیون دارند حل شود چون اگر روال همانند قبل باشد که آنها به اردو نیایند و فدراسیون هم آنها را کنار بگذارد فقط حاشیه ایجاد می شود. بنابراین بهتر است هر چه زودتر تکلیف این اختلافات، درون خانواده حل و جلسه ای برگزار شود و یک بار برای همیشه به این ماجرا پایان دهند. البته از آنجا که نفرات دیگری هم می‌خواهند به بازیها بروند، بنابراین باید سازوکاری در نظر گرفته شود که مدعیان بتوانند رقابت داشته باشند و اگر کادر فنی بنا دارد دو نفر در دسته ۹۶ کیلوگرم اعزام شوند، حتما شانس های قطعی مدال انتخاب شوند.
* تکلیف وزنه بردار مورد غضب سرمربی چه می شود؟
حافظ قشقایی یکی از نفراتی است که با نقدی که نسبت به سرمربی تیم ملی داشت، مورد غضب او قرار گرفت و به نظر می رسد برخواه همچنان مصمم است تا زمانی که در تیم ملی مسئولیت دارد این فرد را به اردو دعوت نکند. این مسئله هم یکی از مواردی است که بیش از اندازه کش پیدا کرده است. قشقایی با وجود تمریناتی که دارد به تیم ملی دعوت نمی شود و حتی در قهرمانی جهان شانس کسب مدال را هم داشت. شاید بهتر باشد فدراسیون بجای سکوت، به اختلافی که بین وزنه‌بردار و سرمربی وجود دارد رسیدگی کند. به هر حال هر چه تعداد وزنه برداران مدعی در اردو بیشتر باشد باعث بالا رفتن رقابت و در نهایت کیفیت بهتر رکوردها می شود. در واقع نفع این ماجرا به وزنه‌برداری می رسد.
*چالش مدال آوران جهانی برای حضور در بازیهای آسیایی
در مسابقات قهرمانی جهان سه وزنه بردار ایران روی سکو رفتند که دو نفر از آنها در دسته ۱۰۲ کیلوگرم مدال گرفتند. از آنجا که این وزن در بازی های آسیایی نیست، بنابراین اگر رسول معتمدی و امیر حقوقی می خواهند در بازی های آسیایی شرکت کنند باید تغییر وزن بدهند. این هم مسئله ای است که نیاز است کادرفنی در گفتگو با وزنه برداران در مورد آن تصمیم گیری کند چرا که اگر وزن ۱۰۲ کیلوگرم واقعا المپیکی شود، آنها برای کسب سهمیه نیاز به تغییر وزن ندارند و اگر بخواهند برای بازی های آسیایی به وزن دیگر بروند عملا وارد یک چالش می شوند چون دسته ۹۶ کیلوگرم در ایران مدعی زیاد دارد و وزن کم کردن هم معضلات خاص خود را دارد. در دسته ۱۰۹ کیلوگرم هم به دلیل رقابت سنگینی که وجود دارد، مدال گرفتن در آن سخت است چراکه دو وزنه بردار ازبکستان رکوردهای خوبی را به ثبت می‌رسانند و اگر وزنه بردار چین هم شرکت کند جزو مدعیان مدال خواهد بود.
*زنان و رقابت با آسیایی‌های مدعی
در بخش زنان، اوزان ۴۹، ۵۵، ۵۹، ۶۴، ۷۶، ۸۷ و ۸۷+ کیلوگرم در بازی ها هستند. نکته مهمی که در مورد زنان وجود دارد این است که وزنه برداران آسیا در جهان و المپیک مدعی مدال هستند و همین مسئله کار را برای زنان ایران در بازی های آسیایی سخت می کند.
چین، کره شمالی، فیلیپین، چین تایپه، قزاقستان، ازبکستان مدعی کسب مدال خواهند بود و در المپیک توکیو هم به غیر از یک وزن، در شش وزن دیگر وزنه برداران آسیا جزو پنج نفر اول بودند.
در مسابقات قهرمانی جهان ۲۰۲۱ هم آسیایی ها جزو مدعیان کسب مدال بودند و در مدال هایی که توزیع شد، سهم زیادی داشتند. دختران ایران در مسابقات قهرمانی جهان افزایش رکورد خوبی داشتند اما در صورت اعزام به بازیهای آسیایی، باید تلاش زیادی برای افزایش هر چه بیشتر رکوردها شود تا در مدت باقی مانده تا بازیها به سکو نزدیک‌تر شوند.
*سکوهایی که در غیبت چین و کره شمالی به آسیایی ها رسید (اوزانی که در بازی های آسیایی هستند در نظر گرفته شد):
– دسته ۴۹ کیلوگرم: مقام اول تا سوم
– دسته ۵۵ کیلوگرم: مدال آور نبودند.
– دسته ۵۹ کیلوگرم: مقام اول
– دسته ۶۴ کیلوگرم: مقام دوم و سوم
– دسته ۷۶ کیلوگرم: مقام اول
– دسته ۸۷ کیلوگرم: مقام اول و دوم
– دسته ۸۷+ کیلوگرم: مقام اول و دوم
ایران در صورت حضور در بازی ها احتمال زیاد در اوزان میان وزن به بعد نماینده دارد.
*وظیفه ورزشکار تامین آب و غذا نیست!
جدا از مباحث فنی و حاشیه ای که باید حل و فصل شود، بحث فراهم کردن تدارکات خوب هم نکته مهمی است که نباید به سادگی از کنارش گذشت. یکی از اتفاقات تلخ برای وزنه‌برداری این بود که تیم در شرایط بدی برای حضور در قهرمانی جهان آماده شد که این مسئله جای پرسش دارد که چرا امکانات اولیه برای اعضای تیم ملی فراهم نبوده است.
همیشه گلایه از وضعیت میله و صفحه هایی بود که ملی پوشان با آنها تمرین می کردند اما اکنون کار به جایی رسیده که باید از نبود آب معدنی در اردو گلایه داشت. بهتر بود فدراسیونی که این چنین با بحران مالی مواجه است، در اعزام همراهان به مسابقات قهرمانی نوجوانان جهان تجدید نظر می کرد تا بی پولی فدراسیون دامن گیر تیم بزرگسالان نشود.
اینکه تمام اعضای تیم مشکل تامین غذا داشتند اصلا زیبنده فدراسیون وزنه‌برداری نیست و فدراسیون باید شرایط آسایش و آرامش را فراهم می‌کرد نه اینکه خود ملی‌پوشان به فکر تامین آب و غذای خود باشند. این انتظار هست با آغاز اردوی تیم ملی برای بازیهای آسیایی فکر اساسی شود تا دوباره شرایط اردوی جهانی برای ملی پوشان تکرار نشود.
