به گزارش حاشیه ورزش
معمولاً اولین نفری است که از مقابل خبرنگاران با سرعت رد میشود و به سمت اتوبوس میرود.
او جزء معدود بازیکنانی است که برای انجام مصاحبه به اتفاقات داخل بازی توجهی ندارد و برای صحبت به بهانههایی فراتر از گلزنی و احیاناً ارسال پاس گل نیاز دارد.
صحبتهای او پس از دیدار مقابل مس رفسنجان حکایت از این داشت که از جایگاه تیمش چندان راضی به نظر نمیرسد و اعتقاد دارد در حق تیمش ظلم زیادی صورت گرفته است.
مطهری در میکسدزون ورزشگاه شهدای مس با یک جمله به این اعتراضات دامن زد که البته کمتر به آن پرداخته شد.
” یک بازی زیبا قشنگتر از یک قهرمان زشت است.”
دیشب ارسلان با توجه به همین مطلب دیگر چندان تمایلی به صحبت نداشت و بدون آنکه با دست گرفتن گوشی موبایل وانمود کند که در حال حرف زدن است معذرت خواست و از کنار همه رد شد.
این در حالی است که ارسلان در آخرین دیدار استقلال در فصل اخیر مقابل تراکتور بازی قابل قبولی را از خود به نمایش گذاشت و با گرفتن پنالتی و ارسال یک پاس گل دقیق، نقش ویژهای در به ثمر رسیدن گلهای اول و دوم استقلال ایفا کرد و به شدت از سوی هواداران استقلال تشویق شد.
شاید چندان این خصیصه ارسلان در پایان لیگ به چشم نیامد، اما بدون هرگونه اغراقی میتوان گفت که او استاد زدن ضربات اول است، با وجود آنکه قامت چندان بلندی هم ندارد، اما معمولا تایمینگ دقیق برای پرشهای بلندش این اجازه را به او میدهد که بالای سر هر مدافعی میتواند ضربه سر بزند و گهگاهی مثل همین دیدار پاس گل بدهد.
نمایش خوب روز گذشته ارسلان شاید نمونهای بود از کارنامه فصل اخیر این مهاجم 30 ساله که بهعنوان یکی از سه مهاجم ثابت استقلال در این فصل با ۵۲ گل زده موفق به ثبت بهترین خط حمله لیگ شدند.
اگر به ابتدای فصل برگردیم، شاید نمیشد چنین فصل خوبی را برای این مهاجم استقلال متصور بود، اما او با تبعیت از یک تفکر حرفهای بهجای اعتراض و گلایههای بیفایده، اجازه نداد تا میزان انگیزهاش برای فتح دروازه رقبا کاهش یابد، تا اینکه مزد این تلاش را در کرمان و دیدار سوپر جام مقابل نساجی به دست آورد.
ضربه سر دقیق او به کنج دروازه علیرضا حقیقی ساپینتو را به اولین جامش در ایران رساند و نقطه عطفی شد برای حضورش در ترکیب ثابت خط حمله استقلال در کنار دو بوشهری دوستداشتنی که هرچقدر به پایان لیگ نزدیک شدیم شاهد افزایش درک متقابل این سه نفر در زمین بودیم.
کافی است نشست خبری سرمربی پرتغالی را پس از سوپرجام یکبار دیگر مرور کنیم. آنجا که او ارسلان را بهعنوان یک الگو برای نیمکت نشیناش معرفی میکند و ارسلان را به ترکیب ثابت تیمش میدوزد.
حالا تمام تمرکز شماره ۷۲ استقلال معطوف به جام حذفی و باز هم دیدار مقابل نساجی و این بار پیروزی مقابل شاگردان کارلوس هرناندس است، بردی که میتواند پیش درآمدی برای انجام یک شهرآورد دیگر این بار در فینال جام حذفی و درعینحال گرفتن انتقام شکست فینال لیگ برتر باشد.
شاید این بار دیگر ساپینتو دچار وسواس در چیدن بازیکنانش نشود و او را از ابتدا در ترکیب ثابت قرار دهد و بابایی را به نیمکت منتقل کند (انتقادی که پس از شکست در دربی به ساپینتو وارد بود).
قابهای قهرمانی استقلال در فصل گذشته با دو گیتار برقی و آکوستیک نمایی جالب توجه دارد که با درخشش خط حمله پسران آبی یک بار دیگر میتواند تکرار شود.