دردسرهای غول مهربان ایرانی در پاریس؛

به گزارش حاشیه ورزش

کسب دو قهرمانی پارالمپیک و دومین مرد بلند قد جهان بودن، توجه زیادی را به همراه دارد.  البته این باعث نمی شود که او یک تخت خواب مناسب در پاریس داشته باشد. مرتضی مهرزاد ستاره تیم والیبال نشسته ایران با قد ۲.۴۶ متری از این موضوع ناراحت نیست.

هادی رضایی سرمربی تیم ملی والیبال نشسته ایران به سایت المپیک گفت: در توکیو آنها یک تخت مخصوص درست کردند اما متأسفانه اینجا در پاریس این اتفاق رخ نداد و او روی زمین دراز می‌کشد. او تخت مخصوصی ندارد، اما هدف مهمی در ذهنش دارد. برای او مهم نیست که روی زمین دراز بکشد یا به اندازه کافی غذا نخورد. به هر حال او فکر قهرمان شدن را در سر دارد.

مهرزاد و یارانش ماموریت بزرگی در پیش دارند و آن هم کسب هشتمین عنوان پارالمپیک در والیبال نشسته برای ایران است. ایران از ۹ حضورش در والیبال نشسته در المپیک هفت قهرمانی کسب کرده است.

مهرزاد با این قهرمانی می‌تواند هت تریک کند. او همچنین بلندقدترین ورزشکاری است که تا به حال در بازی های پارالمپیک شرکت کرده است.

رضایی‌ که خودش والیبال نشسته را از سال ۱۹۸۳ شروع کرده و در سه دوره پارالمپیک به‌عنوان بازیکن شرکت کرده، سختی‌هایی را که مهرزاد به‌عنوان یک معلول پشت سر گذاشته به خوبی درک می‌کند.

او در سال ۲۰۱۵ پس از اینکه در یک برنامه تلویزیونی حضور پیدا کرد به تیم ملی والیبال نشسته ایران دعوت شد و زندگی او از آن زمان به بعد تغییر کرد.  مهرزاد در کودکی به آکرومگالی مبتلا شد که یک بیماری نادر به دلیل هورمون رشد بیش از حد است. او در  نوجوانی با دوچرخه تصادف کرد، لگنش آسیب دید و رشد پای راستش که اکنون از پای چپش کوتاه‌تر است، متوقف شد.

رضایی‌ در صحبت هایی عنوان کرد مرتضی ۱۱ سال را در اتاقش، در خانه‌اش و بدون بیرون رفتن گذراند. او قد بلندی داشت و وقتی می‌خواست از خانه بیرون بیاید خیلی به او توجه می کردند و او از این موضوع راضی نبود اما امروزه همه مردم به او به چشم یک قهرمان نگاه می کنند.

مهرزاد در سال ۲۰۱۵ به تیم ملی پیوست و شش ماه بعد به اولین بازی های پارالمپیک خود در ریو ۲۰۱۶ رفت.

او به عنوان با ارزش‌ترین بازیکن و بهترین اسپک‌زن در توکیو ۲۰۲۰ و بهترین اسپک زن در مسابقات قهرمانی جهان ۲۰۲۲ انتخاب شد.

سرمربی ایران گفت: مرتضی را می توان بهترین بازیکن تیم ما دانست. الان همه در سراسر جهان او را می شناسند و به او احترام می‌گذارند. من می‌خواهم یک جمله به شما بگویم؛ من معتقدم که هر فردی در دنیا دارای پتانسیل هایی است و ما باید آن را کشف کنیم. از آنجایی که ۱۲ بازیکن دارم همه به یک اندازه خوب هستند یعنی همه بازیکنان شانس بازی کردن دارند. مهمترین چیز برای مربی کسب پیروزی است. در دو سال گذشته تمام تلاش خود را کرده‌ایم تا قهرمان پارالمپیک شویم. تضمینی برای قهرمانی نداریم اما می‌خواهیم قهرمان شویم.