به گزارش حاشیه ورزش، مارکوس رشفورد همانند بسیاری از فوتبالیست‌های انگلیسی بارها هدف روزنامه‌های زرد انگلیسی قرار گرفته است. چه به خاطر نوشیدن نوشیدنی الکلی در بلفاست که به محرومیتش انجامید، چه به خاطر عکس‌گرفتن با فردی محکوم‌شده به قتل (البته ناخواسته)، یا به خاطر درگیری گاه‌به‌گاه با مربیانش. اینها نفرت‌انگیزترین جنبه‌های او هستند؛ بسیار کم‌اهمیت‌تر (و نگران‌کننده‌تر) از تعهد اجتماعی اثبات‌شده‌اش که او در آن یک فرشته واقعی و یک پرچمدار در بین فوتبالیست‌هاست.
مبارزه‌های او روی نژادپرستی، فقر و به‌ویژه گرسنگی کودکان متمرکز بوده است. او یک بار با یادآوری دوران کودکی‌اش در حومه جنوب منچستر گفت: به‌خوبی می‌دانم گرسنگی چه حسی دارد. یادم می‌آید یک بار به سوپرمارکتی رفتم؛ جایی که هر چیز کمتر از یک پوند قیمت داشت و هفت ظرف ماست خریدم؛ هر ماست برای یک روز هفته.
مادرش، ملانی مینارد، مجبور بود برای سیرکردن رشفورد و چهار خواهر و برادرش چندین شغل داشته باشد.
- منبع خبر : ایسنا
