به گزارش حاشیه ورزش ، حضور زنان در مسابقات بین‌المللی همیشه برای همه کشورها در سراسر جهان مهم بوده و این روزها شاهدیم در برخی کشورها مانند چین، حجم زیادی از مدال ها در رویدادهای مهمی مانند المپیک و بازیهای آسیایی توسط این قشر کسب می‌شود. اهمیت توجه به ورزش زنان در این سالها به قدری زیاد شده که حتی کمیته بین‌المللی المپیک (IOC) شعار برابری جنسیتی را سر داده و قرار است برای نخستین بار در المپیک 2024 پاریس، تعداد برابری از زنان و مردان را در مسابقات شاهد باشیم.
اگرچه قبل از انقلاب بانوان کشورمان در رقابت های بین‌المللی حضور داشتند اما پس از انقلاب اسلامی پیشرفت در ورزش زنان روز به روز بیشتر شده و حتی چگونگی انعکاس ورزش زنان از نگاه سیاستمداران هم مهم بوده و مورد توجه قرار گرفته است. ورزش زنان این بار از بُعد اسلامی در میادین بین‌المللی کانون توجهات بود و حجاب اسلامی مهمترین نماد کاروان کشورمان در مسابقات مختلف آسیایی و جهانی بود.
پس از پایان هشت سال دفاع مقدس و جدی شدن نگاه ها و رویکردها به ورزش زنان باعث شد تا این روزها شاهد مدال‌آوری آنها در المپیک و مسابقات جهانی باشیم؛ به طوری که رسانه‌های مطرح خارجی و فدراسیون‌های بین‌المللی این حضور با پوشش اسلامی را بارها در گزارشات خود اشاره کرده‌اند. در واقع، موفقیت ها و حضور بانوان ایرانی با پوشش اسلامی، به سبک و الگویی نهادینه شده تبدیل شده است. * تصویری از زن مسلمان ایرانی با پرچمداری در المپیک
اولین دوره بازیهای بانوان کشورهای اسلامی که ابتدا فقط زنان مسلمان کشورهای اسلامی حق شرکت در آن را داشتند، در تهران برگزار شد. بعد از آن، این مسابقات چند باری در چند شهر ایران برگزار شد که البته در دوره‌های بعد کشورهای غیراسلامی نیز اجازه حضور در آن را پیدا کردند.
لیلا محمدیان از مدیران با سابقه ورزشی در گفت‌وگو با فارس در این باره اظهارداشت: “من قبل از انقلاب ورزشکار بودم و شرایط الان با گذشته قابل قیاس نیست. بعد از انقلاب بانوان ما واقعا رشد کردند و این از دستاوردهای انقلاب است. ما در بحث ورزش زنان افراد معتقدی بودیم و باور داشتیم باید شرایط امنی فراهم شود. این اعتقاد کمک کرد تا الان شاهد فعالیت زنان در بخش‌های مختلف ورزش باشیم و روی پای خودمان بایستیم.”
بعد از میزبانی ایران برای بازیهای زنان مسلمان بود که کم کم پای زنان به بازیهای آسیایی و المپیک هم باز شد. پرچمداری زنان در چند دوره از المپیک نشان از توجه ایران اسلامی به ورزش بانوان داشت؛ موضوعی که از نگاه سیاسیون بین‌المللی هم دور نماند. در نخستین حضور زنان در المپیک می‌توان به پرچمداری لیدا فریمان ملی‌پوش قایقرانی ایران در المپیک 1996 آتلانتا اشاره کرد که البته در چند دوره بازی‌ها تکرار شد. به این ترتیب با تصویری که از زن ایرانی با پرچمداری در رویداد مهمی مانند المپیک به جهانیان نشان داده شد، کم کم از سوی مقامات ورزشی سرمایه‌گذاری در این حوزه به عنوان یک اصل مورد توجه قرار گرفت.* موفقیت‌هایی که با مدال و کرسی تکمیل شد
این موفقیت‌ها با کسب مدال طلای انفرادی توسط خدیجه آزادپور در بازیهای آسیایی 2010 گوانگجو به اوج رسید و با مدال نقره تیمی تیراندازی و مدال برنز روئینگ تکمیل شد. در المپیک هم رشد ورزش زنان کشورمان بیشتر شد و الهه احمدی با حضور در فینال تفنگ بادی، این امید را داد که می‌توان به مدال زنان در این رویداد مهم امیدوار بود. این موفقیت با مدال برنز تکواندو محقق شد.
حالا این روزها نه تنها سرمایه‌گذاری در ورزش زنان بیش از گذشته مورد توجه قرار گرفته بلکه شاهد کسب کرسی‌های آسیایی و جهانی و ریاست فدراسیون‌ها توسط زنان هستیم. ایران اسلامی حالا بعد از انقلاب با معرفی مربی به کشورهای خارجی، قضاوت داوران زن بین‌المللی، کرسی‌های جهانی و … چهره زیبایی را از زنان به نمایش گذاشته است.
نایب‌رئیس اسبق فدراسیون والیبال، خاطرنشان کرد: “مردان در خیلی از بخش‌های ورزش زنان قصد ورود داشتند اما جنگیدیم تا مدیران زنان توانمند ساخته شوند؛ به خصوص بعد از انقلاب و برگزاری مسابقات زنان مسلمان که مدیران زن وارد میدان شدند. من از سال 60 در آموزش و پرورش مدیر بودم و اولین کارم این بود که کم نگذارم. وقتی وارد ورزش شدم غرور زنان بیشتر هم شد. 40 سال است روی پای خودمان هستیم و این یکی از دستاورهای بزرگ انقلاب است که مدیران خوبی تربیت کردیم. کرسی‌هایی که الان می‌گیریم سالها روی آن کار شده و به خاطر محیطی است که به وجود آمده است. من 3 دهه ورزش زنان را بسیار خوب دیدم اما حالا نسل‌هایی مانند ما کنار می‌روند و افرادی که روی کار می‌آیند روحیه جنگندگی ندارند. این شاید در آینده به ورزش زنان آسیب بزند.”
حالا 43 سال از انقلاب می‌گذرد و ورزش بانوان روز به روز در حال رشد و پیشرفت است. حالا در مسابقات جهانی زنان ایرانی مدعی هستند، حجاب‌شان مورد توجه رسانه‌های مختلف قرار می‌گیرد و بیشتر کشورهای مسلمان از بانوان ایرانی الگوبرداری می‌کنند. بی شک حمایت از زنان ورزشکار مدال‌ها و سکوهای بیشتری را به همراه خواهد داشت و زن ایرانی در میادین بین‌المللی همچون 40 سال گذشته خواهد درخشید؛ البته، مبتنی بر مدل ایرانی- اسلامی.
