به گزارش حاشیه ورزش، المپیک 2020 توکیو روز گذشته با باخت تیم ملی مقابل فرانسه برای بسکتبال ایران به پایان رسید تا همانند دوره قبل که ایران جواز المپیک گرفته بود، یعنی المپیک پکن، بدون امتیاز این رقابت‌ها را ترک کنیم. البته انتظاری هم غیر از سه باخت وجود نداشت و انتقادی به این مسئله وجود ندارد ، اما موضوع این گزارش به نحوه حضور بازیکنان دو رگه در تیم ملی باز می‌گردد.
در چند سال گذشته بحث حضور دو رگه ها با حضور مهران شاهین طبع در راس کادرفنی تیم ملی زیاد شده و برخی معتقدند اگر حضور این مربی ادامه دار باشد، شاید تعداد آنها از سه نفر نیز فراتر برود. دو رگه‌هایی که امتحان خود را پیش از این پس داده‌اند و حضور در بسکتبال ایران به نوعی هدیه گرانبها برای آنها بوده، بدون آنکه در حد این هدیه باشند.
عرفان نساج پور، یونس لاله زاده، بنی کوچویی، نوید نیکتاش، آرون گرامی پور، مایک رستم پور و در آخرین مورد پویان جلال پور دو رگه‌هایی بودند که به ایران آمدند و بیشترین تلاش برای جذب آنها نیز توسط مهران شاهین‌طبع بوده است.
در حالی که کارشناسان بسکتبال همگی مخالف حضور دو رگه ها و انتخاب آنها بودند، اما سرمربی تیم ملی المپیک را بدون هیچ آورده‌ای به آنها هدیه داد و نتیجه‌اش را هم دید و عملکردی که داشتند، تقریبا صفر بود. آنها باید قدردان شاهین طبع باشند که با بردن آنها به المپیک رزومه خوبی برایشان ساخت و حالا می‌توانند قراردادهای بالاتری ببندند و بعد از پایان بسکتبال شان هم طوری بروند که گویی در ایران حضور نداشته‌اند.
- منبع خبر : فارس
