به گزارش حاشیه ورزش ، فوتبال ورزشی جهانگیر است و ابعاد هیجانی رفتاری پیچیده‌ای دارد که اگر با معیارهای استاندارد و فرمول‌های حرفه‌ای منطبق نباشد، نمی‌تواند به سمت و سوی اعتلا گام بردارد.
در این رشته فقط اتکا به مسائل فنی برگ برنده نیست و بارها شاهد بوده‌ایم بجای پیشگیری از فشار روانی که روی هر یک از بازیکنان از طرف فضای مجازی و همچنین حس رقابت وجود دارد، مدیر عاملان یا مربیان تیم‌ها با انتشار بیانیه‌های حاوی هیجان و خشم، استرس بازیکنان را دو چندان کرده اند که این نشانه عدم برنامه ریزی درست در بعد روانی تیم است.
براساس این مطلب که توسط ساناز اشکان، فوق دکترای روانشناسی ورزشی تهیه شده، در فضای فعلی فوتبال به جای شخصیت‌شناسی بازیکنان و واکاوی فشارهای پیش روی آنها، نگرشی فست‌فودی وجود دارد و با برخوردهای مسکنی و موقتی، تمرکز بر برد تیم است نه حفظ سرمایه‌های عظیم روحی و روانی بازیکنان.
در بحث روانشناسی فوتبال نیاز به برنامه‌های بلندمدت، میان مدت و کوتاه مدت است تا بازیکنان از نظر روانی آمادگی پذیرش برد و باخت را بدون اضطراب قبل مسابقه، داشته باشند. ضمن اینکه با تیپ‌شناسی بازیکنان راهکارهای انگیزشی و کاهنده استرس را به صورت اختصاصی دریافت کنند.
اشکان معتقد است که نیمکره چپ مغز انسان برای یادگیری مهارت‌های جدید و تصحیح اشتباهات در زمان مسابقه بکار می‌رود و در واقع بخش تحلیل‌گر مغز است. نیمکره راست هم بخش ادغام عناصر انفرادی تشکیل دهنده مهارت ورزشکار را بصورت یک کل پیچیده کنترل می‌کند. زمانی که ورزشکاران کارهای خود را به صورت روانی انجام می دهند، دو نیمکره به راحتی با هم کار می‌کنند اما در شرایط فشار روانی نیمکره چپ مسلط می‌شود که این به نحوه اجرای مهارت آسیب وارد می‌کند.
این روانشناس ورزشی معتقد است فشارهای روانی را می‌توان با سه روش مهندسی محیط، کنترل جسمانی و کنترل شناختی کاهش داد که باید از ماه‌ها قبل از مسابقات طراحی شود.
از بهترین راهکارهای مد نظر روانشناسان، تماشای فیلم کمدی شب قبل از مسابقه است. همچنین انجام تمرینات آرامشی سه شب متوالی قبل از مسابقه، گوش دادن به موسیقی، تجربه فضای شاد و دوستانه، دوری از اضطراب، فشار خانوادگی و فشار محیطی، تصویرسازی مثبت و دوری از افکار منفی(از ماه‌ها قبل باید روی این مورد کار کرد) دیگر روش‌های موثر در این زمینه هستند.
