به گزارش حاشیه ورزش
یحیی گل‌محمدی در شرایطی پا به دربی صدم گذاشت که در این فصل پر اتفاق و پر فراز و نشیب، برای امیدوار ماندن به کسب قهرمانی لیگ تنها به پیروزی نیاز داشت. او در روزهایی که شایعات مختلفی حول نیمکت پرسپولیس شنیده می‌شد و اتفاقا به شایعه حضور دونادونی هم واکنش نشان داده بود، تنها به پیروزی فکر می‌کرد.
یحیی گل‌محمدی که با ترکیبی هجومی پا به زمین مسابقه گذاشته بود از همان ابتدای بازی از هر فرصتی برای مرور نکته‌هایش به بازیکنان پرسپولیس استفاده می‌کرد. او در یک صحنه دانیال اسماعیلی‌فر و سروش رفیعی را به کنار خط کشید تا با آنها صحبت کند.
یحیی گل‌محمدی که نود دقیقه استرس و هیجان را تجربه می‌کرد اصلا دلش نمی‌خواست همانند دربی برگشت فصل پیش پیروزی تیمش را با مساوی عوض کند. او این بار با تمرکز روی تیم و بازیکنان خود و ارائه یک بازی منطقی در دفاع و حمله فاتح یکی از حساس‌ترین شهرآوردهای تاریخ شد تا نشان دهد در بازی‌های بزرگ نیز حرف‌های زیادی برای گفتن دارد.
شاید سوم اردیبهشت ۱۴۰۲ را بتوان پر جنب و جوش‌ترین روز دوران سرمربیگری یحیی نامید. او تا زمانی که پیام حیدری سوت پایان بازی را به صدا در آورد کنار خط تیمش را با شور و حرارت خاصی کُچ می‌کرد و در نهایت تفکراتش سه امتیاز را برای پرسپولیس به ارمغان آورد.
عکس: امیرحسین خیرخواه
