به گزارش حاشیه ورزش ، به طور کلی می‌توان گفت کشورهایی سرآمد دنیای فوتبال هستند که توانسته‌اند قهرمانی در جام جهانی را هم تجربه کنند. برزیل، آرژانتین، فرانسه، ایتالیا، انگلیس، اسپانیا، آلمان و اروگوئه هشت کشوری هستند که در تمام ادوار جام جهانی موفق به قهرمانی شده‌اند و برخی کشورها مانند هلند و در گذشته امثال سوئد، مجارستان و بلژیک هم گاهی تا یک قدمی کسب این جام پیش رفتند اما مقهور قدرت رقبای خود شدند.
اما چه عاملی باعث برتری کشورهایی شده که مدعیان اصلی قهرمانی در جام جهانی هستند؟ استعداد یا برنامه‌ریزی؟ آیا استعداد حرف اول را می زند یا برنامه ریزی؟ وجود کدام عامل منجر به برتری کشورهایی شده که قهرمانان جام های جهانی هستند؟
اگر بگوییم استعداد، به طور قطع کافی نیست. نگاهی به فهرست قهرمانان جام جهانی نوجوانان و جوانان نشان می دهد که کشورهایی مانند نیجریه و نه چندان مطرح توانسته‌اند قهرمانی‌هایی را در این رده سنی کسب کنند اما وقتی پای تداوم آموزش و برنامه‌ریزی مطرح می‌شود، کشورهای اروپای غربی بیشترین قهرمانی را در جهان کسب کرده اند.
جلال چراغپور، مرتضی محصص و فریدون معینی، سه کارشناس و مدرس فوتبال، به بررسی این سوال نشسته‌اند که چه حدی از استعداد برای موفقیت در فوتبال مهم است؟ آیا وجود سخت افزار مناسب و برنامه‌ریزی تحت هر شرایطی به موفقیت منجر می‌شود؟ اگر می‌شود چرا کشورهایی مانند آمریکا، چین و حتی ژاپن هنوز نتوانسته جایی در میان کشورهای درجه دو و حتی سه جهان پیدا کنند؟
در ادامه این مصاحبه را می‌خوانیم:
سوال: چه حدی از فوتبال استعداد است؟ اگر یک کشور همه امکانات و سخت افزار را داشته باشد، می تواند به سطح اول دنیا برسد؟ ژاپن و کره سخت افزار را تا حد بسیاری دارند اما هنوز به آن نقطه نرسیده اند.
جلال چراغپور: آیا فقط این کشورها متوجه عقب افتادگی خود شده‌اند و آزمایشگاه و علوم را وارد فوتبال کرده‌اند؟ اگر فقط یک کشور، مسیر درست آموزش را طی کند، نیاز به صد سال هم نیست. در عرض ۱۰ سال می‌توان رشد کرد اما مسئله این است که علم به طور مرتب شناور است و کسانی که در حد اعلای ورزش قرار دارند، نمی‌خواهند جایگاه خود را از دست بدهند و به طور مرتب دانش نوین را وارد ورزش فوتبال می کنند. در نتیجه پیشرفت در فوتبال هم یک مسابقه است.
به طور مثال فرض می‌کنیم که ایران، عربستان، کره و ژاپن بهترین‌های آسیا هستد. این چهار تیم تلاش می‌کنند خود را به اروپای شرقی نزدیک کنند. اروپای شرقی هم تلاش می‌کند به کشورهای اسکاندیناوی نزدیک شود. اسکاندیناوی هم در صدد نزدیکی به اروپای غربی است. این فرآیند عینا مانند یک مسابقه است. اگر ما سطوح مختلف فوتبال را به هشت سطح دسته بندی کنیم، چند سال تمرین کردن باعث می‌شود به خط یک برسیم؟ این سوال به همان دلیل بی‌معنی است که به معنی نمی رسیم.
سوال: اگر بالاترین سخت‌افزارها در کشوری مانند ژاپن وجود داشته باشد و برنامه‌ریزی‌های لازم انجام شود، این کشور چند سال بعد به بالاترین سطح فوتبال می‌رسد؟ استعداد چقدر مهم است؟
فریدون معینی: استعداد حرف اول را می زند اما برنامه ریزی‌ها مهم هستند. هر دو مسئله تاثیر زیادی در فوتبال دارند. کارشناسان بزرگ و دانشمندان خوب در زمینه فوتبال، متدهای مختلفی را در زمینه شناسایی فوتبال مطرح کرده‌اند. آن‌ها از این مسائل هم استفاده می‌کنند. خلاقیت در همین افکار انتقادی است که به تکامل فوتبال کمک می‌کند.
استعداد یک امر ذاتی است که در نهاد شخص وجود دارد و باعث می‌شود کارها را خیلی راحت انجام دهد و سرعت پیشرفت یک فرد با وجود استعداد بیشتر است. همه انسان ها استعدادهای متعددی دارند. در فوتبال استعداد مهم است و باید هر چه زودتر شناسایی شود. شناسایی استعداد در حال حاضر در رده سنی پنج تا هفت سال قرار دارد. خیلی اهمیت دارد که این بازیکنان آماده شوند و در ۱۲ تا ۱۵ سالگی، کارشناسان با درصد بالایی می‌توانند بگویند که آیا این بازیکن به رده حرفه‌ای می‌رسد یا خیر.
