به گزارش حاشیه ورزش ، مدیران باشگاه‌های فوتبال در سراسر دنیا در مسیر پیشرفت‌شان برای درآمدزایی مسائل مختلفی از جمله حق پخش تلویزیونی، اسپانسر، بلیت فروشی، فروش لباس، بازیکن‌سازی و فروش بازیکن و … را همواره جزو برنامه‌های اصلی خود قرار می‌دهند. باشگاه‌های اروپایی و لیگ‌های مختلف این قاره این کار را به خوبی انجام می‌دهند و از این اصول حرفه‌ای به خوبی بهره می‌برند.
یکی از مسائلی که برای یک باشگاه می‌تواند به درآمدهای هنگفت و پر سود ختم شود، آکادمی‌های فوتبال، خرید بازیکنان آینده دار و بازیکن‌سازی است. بازیکن‌سازی می‌تواند در راه کسب موفقیت‌های مختلف به یک باشگاه کمک کند. کاری که همواره در لیگ‌های مختلف دنیا انجام می‌شود.
برزیل از کشورهایی است که سال‌ها درآمدهای زیادی از پرروش بازیکن و فروش بازیکن به لیگ‌های مختلف دنیا به دست آورده است. مساله‌ای که حتی به اقتصاد این کشور نیز کمک می‌کند و فراتر از فوتبال به این مساله رسیدگی می‌شود. کشورهایی که از چنین استعدادهایی برخوردار هستند همواره از آن استفاده می‌کنند تا پلی برای پیشرفت‌شان باشد.
ایران نیز یکی از کشورهایی است که در فوتبال استعدادهای فراوانی را به خود دیده است و همواره در آسیا خوش نام بوده و درخشش فوتبالیست‌هایش تحسین همگان را در پی داشته است. با این وجود معدود باشگاه‌هایی هستند که در ایران از این پتانسیل استفاده می‌کنند اما همین تعداد تیم توانسته‌اند به خوبی به تیم ملی ایران و باشگاه‌های‌شان کمک کنند تا درآمدزایی داشته باشند و فوتبالیست‌های مطرحی را معرفی کنند.
در مواردی این بازیکن سازی در باشگاه‌هایی از جمله فولاد، شاهین، نساجی، فجر، سایپا، ملوان و… اتفاق می‌افتد و تصور کنید اگر در همه تیم‌های ایران نگاه متفاوت‌تری نسبت به گذشته وجود داشته باشد و مدیران باشگاه‌ها از پتانسیل‌های موجود استفاده کنند، چقدر می‌توان شاهد معرفی بازیکنان با استعداد به فوتبال ایران و آسیا بود. کاری که در این سال‌ها در ژاپن و کره جنوبی انجام شده و نتیجه بخش بوده است.
در سال‌های اخیر در قطر تلاش مسوولان کشوری و مدیران فوتبالی آن‌ها باعث شده است فوتبال این کشور پیشرفت فراوانی داشته باشد. تاسیس آکادمی اسپایر و بازیکن سازی آن‌ها منجر به کشف استعدادهای زیادی شده و ایجاد یک شرایط ایده‌آل باعث شده بازیکنان و مربیان بزرگی به این کشور بیاید. برگزاری جام جهانی در قطر مهم‌ترین اتفاق فوتبال این کشور است که تاثیرات مثبت آن را در سال‌های آینده در این کشور می‌بینیم.
باشگاه‌های حرفه‌ای اروپایی با خرید بازیکنان آینده‌دار و استفاده از بازیکنان پایه خود میانگین سنی تیم‌های‌شان را پایین آورده‌اند و همین موضوع در آینده در درآمدزایی و پیشرفت فوتبال در این باشگاه‌ها کمک خواهد کرد. به طور مثال در این فصل از رقابت‌های لیگ‌های معتبر اروپایی باشگاه‌های لیگ فرانسه به این مساله توجه زیادی داشتند و همانطور که در سال‌های گذشته بازیکنان زیادی از دل این تیم‌ها معرفی می‌شد، باز هم شاهد موفقیت این باشگاه‌ها در این کار خواهیم بود.
اما اگر بخواهیم این لیست را با باشگاه‌های ایرانی مقایسه کنیم، حتی میانگین سنی جوان‌ترین تیم لیگ ایران هم نمی‌تواند در مقایسه با این فهرست جایی برای خود دست و پا کند. نفت مسجدسلیمان با میانگین سنی ۲۴.۷ جوان‌ترین و آلومینیوم اراک با میانگین سنی ۲۸.۸ پیرترین تیم لیگ بیستم نامیده شدند. هر چند میانگین سنی لیگ ایران نسبت به سال‌های گذشته کم‌تر شده است اما در مقایسه با لیگ‌های مختلف اروپایی اختلاف فاحشی وجود دارد. در ادامه میانگین سنی باشگاه‌های ایران را در لیگ بیستم می‌خوانید:
۱. نفت مسجدسلیمان، ۲۴.۷
۲. سایپا، ۲۵.۸
۳. پیکان، ۲۵.۸
۴. استقلال، ۲۶.۱
۵. ماشین سازی، ۲۶.۴
۶. شهر خودرو، ۲۶.۴
۷. نفت آبادان، ۲۶.۶
۸. فولاد خوزستان، ۲۶.۷
۹. نساجی، ۲۶.۷
۱۰. تراکتور، ۲۶.۸
۱۱. پرسپولیس، ۲۶.۹
۱۲. ذوب آهن، ۲۷
۱۳. گل گهر، ۲۷.۱
۱۴. سپاهان، ۲۷.۸
۱۵. مس رفسنجان، ۲۸.۵
۱۶. آلومینیوم اراک، ۲۸.۸
اغلب باشگاه‌های ایرانی برخلاف باشگاه‌های اروپایی بدون برنامه ریزی به دنبال خرید بازیکن هستند و تنها هدفی کوتاه مدت را در سر دارند که این موضوع یکی از مهم‌ترین مشکلات فوتبال ایران است. رسیدگی به چنین موضوعی می‌تواند فوتبال ایران را در مسیری درست قرار دهد و شاهد درآمدزایی و وضعیت فوتبالی بهتر در ایران باشیم.
