کانون پیشکسوتان فوتبال را حمایت کنید

حاشیه ورزش : سلام و درود به اهالی فوتبال خراسان بزرگ و پیشکسوتان ورزش خراسان بزرگ به ویژه فوتبال قبل از هر چیز  عرض ادب و احترام دارم به شما عزیزان ونوروز باستانی وسال نو را  خدمت شما تبریک عرض میکنم وبرای همه شما دلاوران آرزوی سلامتی وموفقیت وشادی دارم واز اینکه کمی تاخیر شد برای عرض ارادت وتبریک سال نو  من را ببخشید چون ذهنم درگیر مرحوم مادرم وغم از دست دادنش بود وتمرکز کافی برای نوشتن نداشتم  اما  در اسفند ماه واواخر سال گذشته یکی دو رویداد ورزشی خارج از زمین ورزش ودورهمی برای تعدادی از پیشکسوتان فوتبال در مشهد رخ داد که فکر میکنم سرآغاز خوبی باشد برای ادامه تفکر جمع جور شدن اهالی پیشکسوت فوتبال وشاید پیشکسوتان سایر رشته ها وبه ویژه کسانی که سالها چه به عنوان داور ومربی وبازیکن در خدمت ورزش بوده اند و دوران میان سالی وپیری را سپری می‌کنند همچنین هواداران وتماشاگران دهه های پنجاه وشصت و هفتاد که عاشقانه وخالصانه وبدون چشم‌داشت قهرمانان را در سرما و گرما ودر مسافرت ها وبازی های خارج از استان با عشق و ایثار وهزینه شخصی حمایت کردند ودر گمنامی به سر میبرند وشاید تعدادی با گرفتاری زیاد زندگی را می‌گذرانند  قدم های   انسانی و خیرخواهانه برداشته شود وپیگیری گرفتاری ها وسختی های زندگی بعضی از عزیزان  با شکل گیری وساختار سازی کامل کانون پیشکسوتان فوتبال خراسان عملیاتی شود این کانون که شامل همه زمینه های فوتبال و فوتسال وفوتبال ساحلی و……چه برای مردان وچه برای خانم هاست که اگر کامل شود و سازمان پیدا کند بسیار کارگشاست در حال حاضر هم یک تشکل قوی وتوانمند با اعضای هیات مدیره وپیگیری های چندین ساله میرود که فراگیر شود  که با همت دوستان زیادی از پیشکسوتان در حال حرکت رو به جلو هست ومن شخصا به این عزیزان که زحمت زیادی تا کنون کشیده اند دست مریزاد عرض میکنم وارزو میکنم که اهالی فوتبال وبه ویژه بزرگان با دید مثبت وخیرخواهانه به این اقدام خدا پسندانه توجه وکمک کنند شک  ندارم اهالی وبزرگان به ویژه بچه های دهه شصت فوتبال که بیشترشان در حال شکل گیری این کانون هستند این توان را دارند و در عمل هم در چندسال اخیر با دورهمی ها وبزرگداشت بزرگان فوتبال قدم های ارزشمندی برداشته اند و عزیزان پا به سن گذاشته را شاد کردند وتعدای از این عزیزان هم به رحمت خدا رفته آند که روحشان شاد اما قبل  ازدر گذشتشان از آنها قدر دانی شد و فهمیدند که درسته فوتبال و ورزش پولکی وپر حاشیه شده ولی هنوز عاشقانی دارد که اول انسانیت ومرام ومعرفت را  می‌بینند بعد ابعاد قهرمانی ومادی وتبلیغات پوشالی را کانون پیشکسوتان فوتبال هم دنبال این راه خدا پسندانه هست و نیاز به کمک وهم فکری ومشارکت همه عزیزان دارد که توصیه میکنم اهالی فوتبال خراسان این کانون را ضمن عضو شدن حمایت همه جانبه بکنند اما سنگ بنای این کانون  چندسال پیش فکر میکنم نزدیک چهار سال پیش بود که با دورهمی گروهی از بازیکنان دهه پنجاه وشصت مشهد وخراسان شکل گرفت وپس از طی مراحل قانونی وشکل گیری و تدوین اساسنامه کانون در نهایت با انتخاباتی هرچند محدود شکل قانونی ورسمی  گرفت وهیات موسس وهیات مدیره انتخاب شد ودر آینده بدون شک در همه خراسان بزرگ گسترده خواهد شد و اهالی و پیشکسوتان فوتبال خراسان با تشکیل مجمع فراگیر  کانون و انتخابات وسیع تر این کانون از توانمندی بیشتری برخوردار خواهد شد وهمه پیشکسوتان فوتبال خراسان بزرگ حتی بخشهایی از استانهای هم جوار  از این کانون رسمی و قانونی بهره مند خواهند شد  لازم میدانم یادی از نادر اسکندری عزیز و دوست داشتنی فوتبالیست محبوب وخوش نقش دهه شصت تیم های هواپیمایی وتوربو وابومسلم ومنتخب خراسان که در آلمان زندگی میکند به نیکی یاد کنم که اودر این سه چهار سال اخیر دو بار به ایران سفر کرده و باعث وبانی دو دور همی  پیشکسوتان وهم تیمی هایش شده وجرقه کانون در اولین دور همی او  زده شد اجازه میخوام از طرف همه دوستانش ومربیانش وکسانی که با او وفوتبال آن روزها زندگی  فوتبالی را عاشقانه سپری کردند از او تشکر و قدردانی کنم وچون در غربت زندگی میکند برایش آرامش وسلامتی آرزو میکنم وامیدوارم  باز هم با آمدنش بازیکنان توانمند دیروزدور هم جمع شوند که برای عشق به فوتبال فوتبال بازی کردند واز خود گذشتند وفوتبال خراسان را احیا کردندو خیلی از آنها اگه الان بیست ساله بودند با فوتبال پولی امروز چندین میلیارد قیمت داشتند اما مجانی بازی کردند وبرای خراسان افتخار بودندامیدوارم با همت  همه پیشکسوتان کار به جایی برسد که  غربت وغم تنهایی خیلی از پیشکسوتان که در انزوا فرو رفته آند ودم نمی زنند و میسوزند ومیسازنددوباره سرزنده وخوشحال شوند و میدانم  آنها به غیر از عاشقانی چون خودشان از کسی توقع ندارند پس به خود آییم و هوای هم را داشته  من وظیفه خودم می‌دانم که پس از سالیان طولانی به خاطر حضور در صحنه ورزش استان چه در دانشگاه چه درمیدان های خاکی چه در سعد آباد پیر وچه در آموزشگاه ها و باشگاههای مختلفی که بودم به همه کسانی که دوستشان دارم وبا آنها خاطره فوتبالی ومعلمی وشاگردی دارم توصیه کنم به کانون پیشکسوتان خراسان بزرگ وصل شوند تا یکی از اصول اصلی ساختار  این کانون یعنی حمایت همه جانبه از پیشکسوتانی که در گوشه و کنار زندگی قرار گرفته اند وکسی از آنها خبری نمیگیرد و دوران سختی را می‌گذرانند حمایت کنند وحالشان را وروح وروانشان را دوباره بسازند اجازه میخوام صحنه تلخ وناراحت کننده ای را که چند روز پیش در باغ دوم آرامستان خواجه ربیع دیدم برایتان بیان کنم تا به خود اییم دو  سه روز پیش  از عید نوروزبا بچه هایم ونوه ام به خواجه ربیع برای دیدار  آخر  سال بر سر خاک همسر مرحومم بودم  ناگهان چشمم به یکی از عاشقان فوتبال افتاد که با تنی رنجور وتکیده ساکی دردست  لنگان لنگان از کنارمن ردشد کمی دقت کردم  با خودم گفتم خدایا من دارم درست میبینم ویا اشتباه میکنم بچه هایم را رها کردم و رفتم  طرفش واسمش را صدا زدم  دیدم برگشت نگاه کرد فهمیدم اشتباه نکرده ام پس از حال و احوال وخوش وبش گفتم  چرا اینجوری راه میری این چه حالیه تو داری کفشش را دراورد دیدم  انگشت بزرگ پایش از بیخ قطع شده و دیگر انگشتش  را نشان داد که زخمش شروع شده ودرد میکشد گفت دیابت دارم واین یکی انگشتم را هم ممکنه قطع کنند حالم گرفت واشکم درآمد چون اورا وعشقش را به فوتبال در عمل دیده بودم که چطور تیم داری میکرد وچطور از خودش واز شکم زن و بچه اش میزد وخرج فوتبال میکرد چطور شاگردانی تربیت کرد که هرکدام برای خودشان در حال حاضر  آقایی میکنند وقابل احترام اند ناگهان یاد دهه شصت ومسابقات باشگاه های مشهد افتادم واورا در ذهنم با آن هیبت آن روز ها دیدم و یاد داد وفریاد هایش بر روی سکوهای سعد آباد پیر افتادم که گریه میکرد وبر سر بازیکنانش وداور فریاد می‌کشید وارام وقرار نداشت راه می‌رفت وحرص میخورد استادیوم را با سرو صدایش تحت تاثیر قرار میداد او با برد تیمش  اشک شوق می‌ریخت وبا باختشان اشک غم او که با کار و تلاش وهنر ی که داشت نان حلال را خرج فوتبال وتیمش  میکرد  و تیمش همیشه از مدعیان قهرمانی مشهد بود تمام بازیکنانش به سخت کوشی ومحکمی وتعصب معروف بودند و همه این ویژگیها با فوتبال جنگنده وبا صلابتشان از این سرپرست ومربی وهمه کاره سرچشمه می‌گرفت او مربی بود ،تدارکات بود ،سرپرست ،بود،مدیر بود ،اسپانسر بود او اما نقاش ساختمان هم بودوکارگری نجیب ومنصف بود که شب روززحمت  می کشید تا تیمش  قهرمان شود یک بار هم قهرمان استان  شد حتی ابومسلم را هم برد اما او حالا تنهاست ودور از آدم های فوتبال وفوتبالی بله کانون پیشکسوتان فوتبال برای چنین آدم هایی  بنیان گذاری شده واین یک مورد اتفاقی بود که من دیدم و نمونه های دلخراش زیادی هست که بی خبریم  شما هم بیایید ودر کانون مشارکت کنید تا کانون پیشکسوتان فراگیر شود ودر آینده نه چندان دور مانند این عاشق وعاشقان باز هم  آدمهایی از همین جنس عاشق خدمت شوند ما باید دست در زانوان خودمان بگیریم وبا کمک هم فوتبال عاشقانه خراسان را در همه جای خراسان بزرگ زنده کنیم وپلیدی ها وزشتیها وزدوبندها ودلالی ها را کم رنگ کنیم با کامل شدن وقدرت گرفتن کانون قانونی پیشکسوتان فوتبال خراسان این کار شدنیست کانون را حمایت کنید  سال نو مبارک  نوروزتان پیروز .
قاسم  زردکانلو