حاشیه ورزش : جلال چراغپور ، درباره شرایط فنی دو تیم سپاهان و فولاد در لیگ قهرمانان آسیا اظهار کرد: برای بررسی این دو تیم، باید بگوییم هر طور دو تیم را در یک ترازو بگذاریم، یک برتری کیفیتی در تیم فولاد دیده می‌شود. همین برتری کیفیتی شکل فوتبال فولاد را به ویژه در خط حمله می‌توان دید. دلیل این موضوع هم حضور سه بازیکن خارجی است که از نظر کیفیت بسیار خوب هستند. کیفیت بازی این بازیکنان در کنترل‌ها، دید، ضربات به چارچوب و دویدن‌های سرعتی و برگشت‌های به موقع دیده می‌شود. این موضوع باعث شده کیفیتی درون تیم فولاد تزریق شود تا از این تیم سطحی قابل قبول از نظر بازی در آسیا به وجود بیاید.
وی افزود: از طرف دیگر سپاهان تلاش می‌کند فوتبال خوبی بازی کند اما واقعیت این است که مجموعه کیفیتی که در سپاهان جمع شده، همان کیفیتی است که در لیگ ارائه می‌دهد. این کیفیت لیگ ما همانی است که ما در سال‌های گذشته دیده‌ایم. حتی پرسپولیس که ۱۲ امتیاز در لیگ از رقیبانش پیش بود با یک مربی خارجی ۴ گل خورده است. این نشان می‌دهد کیفیت لیگ قهرمانان متفاوت است. می‌توانیم بگوییم اگر همه بازیکنان یک تیم داخلی باشند، لیگ ما پله‌ای پایین‌تر از آسیا قرار می‌گیرد.
چراغپور هم‌چنین گفت: در برخی پست‌ها مثل سانترفروارد و پشت سانترفروارد بازیکن خوب تولید نمی‌کنیم و اگر هم بازیکنی تولید شود، او را می‌خرند و به خارج می‌برند. مثل طارمی و علیپور و مغانلو که این‌طور بودند. البته زحمت جواد نکونام و نوع مدیریتش و کاریزمای شخصیتی‌اش و درک فوتبالش که خارج از ایران شکل گرفته و نوع نگرشش به فوتبال و صحبت‌هایی که می‌کند، فرق می‌کند. نویدکیا هم خوب فوتبال بازی کرده و کلاس‌هایی رفته است اما درسی در مربیگری وجود دارد که می‌گوید باید بببینیم مربی چه بازیکنانی در اختیار دارد. در نتیجه هر تفکری داشته باشید، از شما سوال می‌کنند چه بازیکنانی در اختیار دارید؟ در بازی منچسترسیتی و رئال مادرید مشخص بود که وقتی کیفیت یک تیم پایین بیاید فوتبال رحم ندارد. وقتی میانه رئال‌مادرید پیر می‌شود و تعویض‌ها هم جواب نمی‌دهد، پنج گل می‌خورید. منچسترسیتی میانه زمین را نو نگه می‌دارد و در مقابل رئال‌مادرید در میانه زمین از بازیکنانی هم‌چون مودریچ و کاسمیرو بهره می‌برد و بازیکنان جایگزین آن‌ها هم خوب نیستند. میانه تیم سپاهان هم همین‌طور است. سنگین است و در همه جنگ‌ها شرکت نمی‌کنند و وقتی توپ را از دست می‌دهند برای بازپس‌گیری توپ اقدام نمی‌کنند. می‌ایستند و وقتی تیم حریف توپ را لو داد، می‌گیرند. اگر تیم حریف خوب باشد که اصلا توپ را لو نمی‌دهد.
او خاطرنشان کرد: فولاد با توجه به حضور کولیبالی، پاتوسی و شیمبا این مشکل را ندارد. از طرفی از این بازیکنان در محور وسط تیم استفاده می‌شود. یعنی فولاد با این روش هم سخت گل می‌خورد و هم خوب سازندگی می‌کند و هم خوب تمام می‌کند.
چراغپور در ادامه به تفاوت رقیبان سپاهان در لیگ قهرمانان آسیا هم اشاره کرد و گفت: تفاوت‌ها دوجانبه رخ می‌دهد. یعنی شما در یک پست برتری دارید و در همان پست کمبود دارید. یعنی در آن پست بازیکن خوب در اختیار حریف باشد و بازیکن ضعیفش برای ما باشد. اگر بخواهم طور دیگری توضیح بدهم باید بگویم مهاجم حریف خوب و مدافع ما ضعیف بود. البته دفاع شامل ۵۰ فاکتور می‌شود و بعد وقتی می‌گوییم دفاع ضعیف است یعنی ۵۰ فاکتور ضعیف است. بهتر مثلا بگوییم در پست دفاع سمت چپ سپاهان از نظر چرخش و تعقب کردن ضعیف است. وقتی نقطه قوت یک تیم با نقطه ضعف آن پوزیشن مواجه شود، تیمی که نقطه قوت دارد به برتری می‌رسد. مثلا ما در پرش از پهلوی مرکز دفاع وسط ضعیف هسیتم. حالا اگر تیمی ما را آنالیز کند و جزیی نگری کند و بگویید دفاع وسط سمت چپ تیمی، در پرش روی پای راست ضعیف است. ما اگر در ۴۰ فاکتور دفاعی درست کار کنیم اما روی همین یک مورد ضعیف باشیم، مهاجم تیم حریف با پای راست می‌پرد و به برتری می‌رسد. در تیم سپاهان شاهد کندی در میانه زمین بودیم. وقتی کندی در میانه زمین باشد، توپ سالم از میانه زمین عبور می‌کند و وقتی توپ سالم به دفاع برسد به گل تبدیل می‌شود.
وی درباره فرصت‌هایی که سپاهان به گل تبدیل نکرد هم گفت: زمانی که ما بازی را از بیرون تماشا می‌کنیم همه چیز میدان را نمی‌بینیم. از جمله مسائلی که در میدان نمی‌بینیم پایین آمدن دقت عصاب مرکزی و اعصاب حرکتی بازیکنان است. این پایین آمدن باعث می‌شود حتی آن ضربه ساده‌ای که می‌بینیم، کارش سخت می‌شود. شاید ما بگوییم یا یک ضربه بغل پا بازیکنی می‌توانست به گل برسد اما در آن لحظه همان ضربه ساده برای بازیکن مثل یک ضربه پنالتی در دقایق پایانی تشبیه می‌شود. در این شرایط تمام آن پا که قرار است به توپ ضربه بزند، توانش به ۵۰ درصد می‌رسد و بازیکن سنگینی‌اش را حس می‌کند و تسلطش کم می‌شود. به همین خاطر است که بهترین بازیکن تیم هم ساده‌ترین فرصت‌ها را از دست می‌دهد. بازیکنان بزرگ دنیا هم فرصت‌های اینچنینی را از دست داده‌اند. در نتیجه باید فشار روی تیم‌ها را هم بررسی کنیم. مثلا فشاری که در رختکن برای بازیکن ایجاد می‌شود روی بازیکن تاثیر می‌گذارد.
