زینب کبری موسوی بانوی یخ نورد ایران در گفتگو با حاشیه ورزش ، پس از خداحافظی از تیم ملی یخ نوردی گفت : دو سال می شود که علی رغم میل باطنی از میادین قهرمانی دور شدم. برخی افراد باید بدانند عدم حفظ و ارزش گذاری برای ورزشکاران ملی پوش و مقام آور به معنای سست کردن پایه های ورزش کشور است. حداقل انتظار از رئیس و نایب رئیس فدراسیون که به دلیل وجود ورزشکاران برایشان جایگاه تعریف شده این است که بعد از خداحافظی بنده از تیم ملی با وجود قهرمانی و نایب قهرمانی آسیا و چهار دوره رتبه قهرمانی تیمی جهان، از تلاش های بنده قدردانی کنند اما در عوض برای ورزشکاری که به طور خود جوش با هزینه شخصی و حداقل امکانات در قالب بانوی ورزشکار ایرانی به مسابقات اعزام شده بود پرونده کمیته انضباطی تشکیل دادند!
او افزود: پس از ایجاد پرونده برای من و محروم شدنم از تیم ملی بسیار دلشکسته شدم. خیلی دوست داشتم که تمریناتم نتیجه می داد و می توانستم نام بانوان ایران را در عرصه های جهانی بالا ببرم. می خواستم با کسب رتبه انفرادی جهانی یکسری از سدها را بشکنم که متاسفانه اجازه ندادند.
بانوی یخ نورد ایران گفت: کسب رتبه جهانی توسط من دور از ذهن نبود چرا که در آخرین حضورم در کاپ جهانی توانستم رتبه پنجم را در کنار قدرتمندترین کشورها کسب کنم. با تشکیل کمیته انضباطی و محرومیتم، حداقل ها را از من گرفتند و نتوانستم دیگر در مسابقات حاضر شوم. محرومیت من در زمان بسیار بدی اتفاق افتاد و باعث شد احساس پشیمانی کنم که چرا این همه تلاش کرده ام! زمانی که برخی افراد که من را می شناختند دست به پرونده سازی علیه من زدند تلخ ترین سال زندگی خود را تجربه کردم. به دلیل فوت ناگهانی خواهرم به دلیل اشتباه پزشکان در این دو سالی که از ورزش دور بودم سعی کردم افراد را ببخشم اما هنگامی که به یادم می آورم چه زمانی ضربه هایی به من وارد شد تا جایگاه برخی افراد زیر سوال نرود واقعا تعجب می کنم و نمی توانم از آنان بگذرم!
زینب کبری موسوی ادامه داد: بسیاری از قهرمانان به من لطف داشتند و از من خواستند که به ورزش قهرمانی برگردم. خیلی ها گفتند حیف نیست به خاطر مسئولی که ۴ سال حضور دارد از ورزش خداحافظی کنی؟ عزیزانم لازم است بدانید من و دوستانم در یخ نوردی (درایتولینگ) استان تهران هنوز باشگاهی نداریم که تمرین کنیم! پس از خداحافظی از این رشته، تنها سالن تمرین ما هم در استان تهران تعطیل شد و سعی کردم پیگیری کنم که چرا سالن تمرین تعطیل شده است. ورزش یخ‌نوردی به مسئولین دلسوز و علاقه مند به این رشته نیاز دارد. اگر سمتی را قبول می‌کنید باید بدانید وظیفه شما خدمت و ترویج ورزش و قوت قلب دادن به ورزشکاران است نه اینکه ورزشکار را تخریب کنید و ارزش کارش را پایین بیاورید.
بانوی یخ نورد ایران با بیان اینکه باشگاه تمرین آنها دو سال است که بسته بوده و بانوان یخ نورد نمی توانند تمرین کنند، گفت: سوال من این است که ما زنان ورزشکار و یخ نورد باید کجا تمرین کنیم؟ تمام دنیا متوجه قدرت و استعداد من شدند جز کشور خودم. یک‌بار به گونه ای که از ورزشکاران آقا حمایت شد از بانوان حمایت نشد. چرا ما بانوان ورزشکار حامی نداریم؟ سوال من از وزیر ورزش این است که چرا اتفاقاتی که در ورزش بانوان و دلسردی ها می افتد را نادیده گرفته می شود؟ سوال من از خانم فرهادی زاد این است که برای ورزشکاران خانم چه کار کرده اید؟ چرا پس از خداحافظی، ورزشکاران را تخریب می کنید؟ چرا ورزشکاران به تلخی و دلی پر از گلایه از ورزشی که تمام زندگی شان است باید خداحافظی کنند ؟
او ادامه داد: ورزشکار فقط آرامش می خواهد چرا که باید تمرین کند. من حتی حمایت مالی هم نمیخواستم هر چند هنوز جوایز ما را نداده اید. من این همه سال برای تیم ملی مسابقه داده ام اما چرا زمانی که اعتراض کردم برای بنده پرونده سازی کردید؟
موسوی گفت: ذهن من در ورزش قهرمانی پر از چرایی است و باید بگویم تمامی افتخاراتی که کسب کردم با تمریناتم و خواست خدا و دعای نازنین مردم کشورم بوده که همواره حامی وانرژی بخش بنده هستند.
او در پایان گفت: درحال حاضر کوهنوردی و سنگنودردی را انجام می دهم و می خواهم طرح سیمرغ صعود به سی قله ایران را در کنار همسرم به پایان برسانم. سوارکاری و دوچرخه سواری را برای آمادگی بدنی کار می کنم. به امید خدا بهترین تصمیم را برای ادامه دنیای قهرمانی ام می گیرم. اما با پای برهنه نمی‌شود به قله رسید و برای شروع دوباره نیاز به حمایت همه جانبه است. باید دید رئیس فدراسیون کوهنوردی چه شخصی انتخاب می‌شود و آیا حقوق بانوان ورزشکار برایش اهمیت دارد یا خیر؟ به هر حال تمام تلاشم بر این است برای کشورم ایران مسابقه دهم و به عنوان نماینده بانوان سرزمینم بر روی سکوی جهانی بایستم و طلسم کسب سکوی جهانی بانوان فدراسیون کوهنوردی را بشکنم. باید بگویم که اولویت برایم نماینده ایران بودن است.
