به گزارش حاشیه ورزش
مدیر خندان؛ این لقبی بود که در زمان ریاست علی کفاشیان در فدراسیون فوتبال به او دادند. مردی که از دوومیدانی ناگهان به فوتبال آمد و ۸ سال بر صندلی ریاست فدراسیون فوتبال تکیه زد. دوران ۸ ساله کفاشیان در فوتبال با سختی‌های فراوانی برای او همراه بود. سختی‌های که باعث شده دلش هرگز برای فوتبال تنگ نشود و برخلاف خیلی‌ها حضور دوباره در فوتبال او را وسوسه نمی‌کند. البته به قول خودش اگر بخواهد برگردد هم حاج خانوم و فامیل‌ها نمی‌گذارند.
نزدیک به ۷ سال از دوران حضور علی کفاشیان در فدراسیون فوتبال می‌گذارد و در این مدت آنقدر اتفاق بد در فوتبال افتاده که باعث شده دل خیلی‌ها برای او تنگ شود. انگار کفاشیان با همان خنده‌ها و لبخند معروفش فوتبال را اداره می‌کرد و نمی‌گذاشت اتفاقاتی مانند پرونده ویلموتس رخ دهد. کفاشیان این روزها دور از فضای فوتبال حرفه‌ای مشغول استعدادیابی و کمک به جوانان و نوجوانان مناطق محروم است. کاری که خودش می‌گوید خیلی از آن لذت می‌برد و زمانی آرزوی انجام آن را داشته است.
رییس سابق فدراسیون فوتبال درباره زندگی این روزهای خودش دور از فضای فوتبال و اتفاقات فوتبال ایران در ماه‌های اخیر صحبت‌های جالبی را مطرح کرد که در ادامه می‌خوانید:
حالا که از فوتبال دور شده‌اید احتمالا خوشحال‌ترین فرد حاج‌خانم شما هستند قبلا اعلام کرده بودید که با بودن شما در فوتبال مشکل‌دارند.
من از سال ۱۳۵۹، حدود ۴۰ سال است که در مدیریت ورزش کشور هستم، این کار هیچوقت شغل من نبوده و بودن در ورزش را یک خدمت به مردم تلقی می‌کردم، این روند تلخ و شیرین و پستی‌وبلندی داشت، تا اینکه به فوتبال رسیدیم که در فوتبال دیگر بیش‌ازحد پستی و بندی داشتیم، تنش‌ها و مشکلات در فوتبال خیلی زیاد بود و استرس زیادی که به خاطر باخت ها و فشارهایی که به ما وارد می‌شد به خانه هم راه پیداکرده بود. برای همین وقتی‌که از فدراسیون بیرون آمدم، کل خانه نفس راحت کشیدند. این استرس به تمام نزدیکان ما رسیده بود و همیشه این مثال را همه‌جا زده‌ام، پدر من ۸ سال پیش فوت کرد و زمانی که زنده بود چیزی از فوتبال نمی‌دانست، بچه‌ها تعریف می‌کردند یک‌بار که بازی مهمی در جام جهانی داشتیم همه در خانه هیجان داشتند و داد می‌زدند، که وقتی پدرم داد بقیه را می‌شنید می‌گفت این دادی که زدید به نفع حاجی بود یا به ضررش؟ هیچوقت فکر نمی‌کردم که ۸،۹ سال آنجا ریاست کنم و دوام بیاورم، با تمام مشکلاتی که داشت بعدها که نشستم و فکر کردم، دیدم بد هم نبوده بالاخره خدمتی کرده بودیم و به مشکلاتش می‌ارزید. وقتی بیرون آمدم بله خانمم گفت بسه دیگر مصاحبه نکن.
دقیقا حالا با شرایطی که فوتبال ما دارد مردم می‌گویند کاش آقای کفاشیان بود.
این را مردم با تفکراتی که خودشان دارند می‌گویند، ما که عادی بودیم اما بعضی‌اوقات بعدی‌هایی که می‌آیند آنقدر در مدیریت بد هستند که مردم می‌گویند خدا پدر مادر قبلی را بیامرزد. فوتبال این تنش‌ها را دارد و خواهد داشت. دل من هیچوقت تنگ نشده به‌هرحال سن ما هم بالا رفته و بازنشسته شده‌ایم.
در حال حاضر مشغول چه‌کاری هستید؟
به مابعد از اینکه از فدراسیون آمدیم پیشنهاد تیمداری داده شد. اسپانسر هم یکی از دوستان ما بود اما گفتم نه تیمداری به من نمی‌خورد و در گروه خونی ما نیست. ولی حاضرم به مکان‌هایی برویم که در آنجا تشکیلات و امکانات ورزش هست ولی بچه‌ها توانایی مالی ندارند و کمکشان کنیم که بتوانند ورزش کنند. در رده سنی ۷ تا ۱۵ سال هم پسر هم دختر زیر نظر ما هستند. از اسلامشهر شروع کردیم که در اولین فراخوان ۷۰۰ بچه ثبت‌نام کردند و تمام امکانات را مجانی به آن‌ها دادیم، دیدیم که طرح بسیار خوبی است ادامه دادیم و کار به ۱۶ پایگاه در کل کشور کشیده شده و چیزی حدود ۱۴ هزار نفر جذب کردیم که ۵ هزار نفر دختر هستند. من آرزوم بود یکجاهایی خدمت کنم اما نمی‌توانستم، مثلا به زاهدان یا ایلام و بم و بسیاری از شهرهای دیگر رفتیم، در آنجا به بچه‌ها لباس و توپ مجانی دادیم و ذوق می‌کردند و ما از دیدن ذوق آن‌ها خوشحال می‌شدیم.
نظر شما در مورد عملکرد آقای سجادی که وزیر ورزشی هم بودند چیست؟
من ارزیابی خاصی در مورد عملکردش ندارم اما در سطوح بالای وزارت ورزش‌کار کردم، این را می‌دانم که واقعا آنجا دست‌بسته است. مثلا ۱۰۰ طرح عمرانی است اما وقتی هیچ بودجه‌ای نیست ده تای آن‌هم عملی نمی‌شود. اگر اتاق فکری تشکیل شود و بخش‌های خصوصی را تقویت کند و قوانینی بگذارد نتیجه بهتری در این مورد خواهد گرفت. مثل قضیه مولدسازی که راه افتاده است، اگر استادیومی که فعال نیست را بخش خصوصی با یک سری شرایط بتواند بگیرد و راه بیاندازد برای دو طرف سودآور خواهد بود اما متاسفانه مدیران ما می‌ترسند. بخش خصوصی به دنبال یک ریال کسب درآمد نیست.
اگر شما رییس بودید دنبال کدام مربی ایرانی می‌رفتید؟
سخت است نمی‌دانم اما اگر بودم یکی از مربیان داخلی که خوب نتیجه گرفته بود را تا جام ملت‌ها انتخاب می‌کردم و بعدازآن از روی عملکردش تصمیم می‌گرفتیم، کلا مربی داخلی و خارجی بسیار فرق دارند، خارجی وقتی می‌بازد هم مشکلی نیست اما ایرانی با یک باخت زیر سوال می‌رود. ضمن اینکه مربی باید به کارش عرق داشته باشد.
شما هم خیلی در مقابل کی روش صبور بودید و خنده خنده کار را پیش می‌بردید.
بله به‌هرحال من که نمی‌توانستم در کار او دخالت کنم. اگر بازیکنی را بیرون می‌انداخت چیزی نمی‌توانستم بگویم. به همین خاطر بود که من باید صبوری می‌کردم و او هم وقتی رفتار من را می‌دید خیلی جاها کوتاه می‌آمد.
یکی از سوالاتی که مخاطبان ما فرستادند این بود که آیا پول ویلموتس را تاج و هیات رییسه باید از جیب بدهند؟ آیا این شدنی است؟
نه نمی‌شود. هیات رییسه امضا کرده و طبق اساسنامه وظیفه داشتند یک مربی انتخاب کنند. این مربی را انتخاب کردند و جواب نداده. خب یک سری تعهد هم بوده است. ممکن است بگویند شما تخلفی کرده‌اید ولی اینکه از جیب بدهند نه. اگر اینطوری باشد خب در قراردادهای بزرگ نفتی هم ممکن است ضرر کنیم. خب این چند میلیارد را بگیرند یا مثلا طرف را اعدام کنند! نمی‌توانیم این پول را بگیریم ولی ممکن است بگویند که مثلا تو را دیگر هیچوقت نمی‌گذاریم مدیریت کنی و پست بگیری. اینکه از جیب خودش بدهد که خب نه چنین مبلغی را دارد و نه می‌تواند بدهد.
یکی از مشکلات فوتبال ما داوری‌ها است. همه هم می‌گویند VAR را بیاورید ولی آقای تاج نمی‌آورد!
این نیست که تاج نتواند بیاورد. مشکل داوری را راست می‌گویید ولی توقعات الان بالاتر رفته است. مردم می‌بینند در تمام کشورها و مسابقات مهم VAR هست و تا اتفاقی می‌افتد سریع از آن کمک می‌گیرند.
آیا مشکل ما را حل می‌کند؟
بله حتما. توقع مردم هم رفته بالا و می‌گویند وقتی VAR هست چرا نمی‌توانند بیاورند. یکی از چیزهایی است که فدراسیون بابت آن تحت‌فشار است. اینطوری نیست به آقای تاج بگویند بیاور و فردا بیاورد. زمان عزیزی خادم با یک کمپانی صحبت کرد و کلی گفتند اسراییلی است و … خب مدیر می‌ترسد. وقتی می‌بیند فردا می‌گویند چیزی که آورده اینطوری شده و اسراییلی است و فلان شده. ما رفتیم یک قرارداد بستیم و ۲.۴ هم برای حق پخش گرفتیم. یکی‌اش نشد ما را کشاندند و محروم کردند عکس ما را همه‌جا زدند که ۵ سال محروم شده است. همه گفتند ببینید طرف چقدر خورده! وقتی مدیر بخواهد چنین ریسک‌هایی کند با او این برخورد می‌شود خب تقصیری ندارد. من به او حق می‌دهم که بترسد. عزیزی خادم رفت قرارداد بست گفتند با صهیونیست‌ها کارکرده است.
به‌جز VAR یکی دیگر از مشکلات تاریخی ما حق پخش تلویزیونی است که هیچوقت حل نمی‌شود.
این هم یکی از بدبختی‌هاست. من زمان خودم دو هفته جلوی پخش بازی‌ها را گرفتم و کلی مساله‌ساز شد و هنوز هست. تا وقتی باشگاه‌های ما از یک سری درآمدها و رانت‌ها خرج می‌کنند خب باشگاه‌داری شکل نمی‌گیرد. یک سریال تلویزیونی چند ده میلیارد خرج دارد و ببینید چقدر آدم تماشا می‌کند ولی فوتبال را همه می‌بینند. بیننده فوتبال همه هستند. باید حمایت شود و قانون آن باشد. صداوسیما اینجا سرمایه‌گذاری نکرده و این مسابقات هر هفته با کلی بیننده انجام می‌شود و درآمد دارد خب حق آن را باید بدهید.
علی دایی در مورد حضورش در تیم ملی زمان ریاست شما هم یک جمله تاریخی داشت که می‌گفت من را نه فدراسیون فوتبال آورد و نه فدراسیون فوتبال برکنار کرد. واقعا اینطوری بود؟
استنباط ایشان اینطوری بود و خب ما هم تحت‌فشارها و نفوذهایی بودیم. شاید دست خودمان بود او را نمی‌آوردیم. توصیه و پیشنهاد شد.
از کجا؟
از آقای علی‌آبادی در سازمان تربیت‌بدنی که گفت رییس‌جمهور نظرش این است.
و خود آقای احمدی‌نژاد هم رای به برکناری‌اش داد؟
نه. بعد از باخت به عربستان پیشنهاد کردند او را برداریم. ما جلسه تشکیل دادیم و نظر من شاید مثبت نبود ولی درنهایت تصمیم بر این شد که برداریم. شاید کاری شبیه به حرکات کشورهای عربی کردیم.
اینکه محمود احمدی‌نژاد را به رختکن راه نداد در برکناری‌اش تاثیری داشت؟
نه ببینید اصلا این نبود. آقای احمدی‌نژاد آنقدر فوتبالی بود که چنین درخواستی نکند. ایشان به استادیوم آمد و بین دونیمه یک ربع بیشتر وقت نیست و اگر می‌خواست از آن بالا تا پایین برود وقت نمی‌شد و خدایی چنین چیزی نگفت. بعد از بازی هم یک‌ساعتی نشست که خلوت شود و بتواند برود. همان زمان به ما دلداری داد که مساله‌ای نیست و تیم حالا یک بار می‌بازد و دفعه بعد می‌برد و باید تلاش کنید که تیم به جام جهانی برود. فردای آن بازی آقای علی‌آبادی گفت بهتر است علی دایی دیگر نباشد.
پس این صحبت درباره راه ندادن به رختکن از کجا درآمد؟
نمی‌دانم از کجا آمده است. اصلا هم نمی‌خواست به رختکن برود. آقای احمدی‌نژاد خیلی فوتبالی بود و زمان ما خیلی به فوتبال کمک کرد.
استقلالی بود؟
نمی‌دانم ولی به نظرم گرایش او به استقلال بد نبود.
