به گزارش حاشیه ورزش
فولاد آره‌نا باز هم شاهد اتفاقات عجیبی بود. منصوریان که از چهار بازی قبلی خود هفت امتیاز کسب کرده بود، باز هم مورد بی‌مهری هواداران اهوازی قرار گرفت. او در شرایطی فولاد را تحویل گرفت که تیم نکونام با سه شکست متوالی در لیگ برتر راهی مسابقات آسیایی شده بود و طبیعتا نتایج هفته‌های اخیر کاملا رضایت‌بخش بوده است.
این عدم استقبال هواداران فولادی از همان نخستین بازی منصوریان برابر ملوان آغاز شد و طرفداران این تیم پیش از آغاز بازی، علیه سرمربی پرانرژی و پرانگیزه تیمشان شعارهایی سر دادند که عجیب به نظر می‌رسید. با این حال، او از سد ملوان گذشت و هفته قبل نیز موفق به شکست پیکان شد. آن‌ها برابر مس کرمان یک تساوی کسب کرده و تنها مقابل استقلال مغلوب شدند.
با این حال، دیدار برابر نساجی با برخی شعارهای جسته گریخته آغاز شد. اما ضربه سر تماشایی محمدامین حزباوی درست به جایی رفت که باید می‌رفت. مدافع جوان فولاد روی ارسال دیدنی تورس، موفق به گلزنی شد تا بخش معترض استادیوم فولاد آره نا غرق در سکوت شود.
بازی خوب فولاد در این بازی، راه نفوذ و حمله را به نساجی نداشت و تیم میزبان در نیمه دوم نیز می‌توانست در چند صحنه به گل برسد. طی دقایق 65 تا 68، شاگردان منصوریان چهار موقعیت خوب گلزنی خلق کردند که هر بار توپ با بدشانسی راهی به دروازه پیدا نمی‌کرد.
منصوریان که با تی‌شرت سبز در کنار زمین خودنمایی می‌کرد، به مانند همیشه پر شور و سرشار از انرژی تیمش را هدایت می‌کرد و هرگز علاقه نداشت این پیروزی را از دست بدهد. تیم او در چند دقیقه به شدت از سوی نساجی تهدید شد و یکی، دو موقعیت میهمان به شکل خطرناکی از دست رفتند تا برتری فولاد حفظ شود.
پس از اینکه عقربه‌های ساعت استادیوم فولاد آره‌نا از دقیقه 80 عبور کرد، فولاد برای زدن گل دوم مصمم‌تر از قبل بود و سرانجام به این هدف رسید. زمانی که مجتی نجاریان توپ را از سمت راست به روی دروازه ارسال کرد، مدافع نساجی هرگز تصور نمی‌کرد که دفع توپ او، به یک پاس گل برای ساسان انصاری تبدیل شود.
اما ضربه او مقابل کاپیتان فولاد قرار گرفت و او نیز بدون ذره‌ای مکث و درنگ، با شوتی روی پا، توپ را به گوشه دروازه فرستاد و علیرضا حقیقی به مانند گل نخست، کاری جز تماشای توپ از دستانش برنمی‌آمد تا فولاد آره‌نا برای دومین بار منفجر شود.
انصاری به مانند همیشه خوشحالی خاص خودش را انجام داد اما شادی او زمانی زیباتر شد که به کنار زمین رفت و همزمان با سرمربی تیمش به آسمان برخاست و به همراه منصوریان، خوشحالی جالبی را به نمایش گذاشتند و از بغل به یکدیگر تنه زدند. حرکتی که بازیکنان پس از گلزنی در زمین به اجرا درمی‌آورند و علی‌منصور به یاد دوران جوانی، این‌گونه در شادی شاگردانش شریک شد.
پس از آنکه سوت علی صفایی به صدا درآمد، منصوریان خوشحال‌ترین چهره فولاد آره‌نا بود. او نشان داد که لیاقت داشتن فرصت برای پیاده کردن افکارش را دارد. مسئله‌ای که در همان نخستین کنفرانس خبری بعد از اولین تمرین او با فولاد به آن اشاره کرده بود.
