به گزارش حاشیه ورزش
هواداران تنیس سال‌هاست که عادت کرده‌اند تا درخشش سه ستاره قدیمی با لقب «۳ بزرگ» یا Big Three را در عالم این ورزش تماشا کنند؛ راجر فدرر، رافائل نادال و نواک جوکوویچ. آنها حالا همگی در شرف بازنشستگی هستند و سؤال خیلی‌ها این است که ورزش تنیس بعد از این سه ابرستاره چه خواهد شد.
در سالهای گذشته بیشتر عناوین قهرمانی بین این سه نفر تقسیم شده و نبودشان قطعاً کمی از جذابیت تنیس می‌کاهد. ستاره‌های نسل بعدی هم هنوز نتوانسته‌اند جا پای آنها بگذارند.
در سالهای گذشته دست‌کم ۶ تنیسور جوان بوده‌اند که سعی کرده‌اند مقابل «۳ بزرگ» قد علم کنند.
در پاره‌ای از مواقع هم موفق بوده‌اند اما هنوز کسی آنها را ابرستاره بعدی دنیای تنیس نمی‌داند. این ۶ نفر عبارتند از: دانیل مدودف، الکساندر زورف، استفانوس سیتسیپاس، آندری روبلف، کاسپر رود و متئو برتینی. قاعدتاً اسم سه نفر اول را بیشتر شنیده‌اید. توفیقات آنها بیشتر بوده. قهرمانی‌هایی هم داشته‌اند. اتفاقاً نفر اول یعنی مدودف موفق به بردن گرنداسلم هم شده و در فینال اوپن امریکای سال ۲۰۲۱ یکی از سه بزرگ را شکست داد(او موفق شد جوکوویچ را در بازی نهایی ببرد.)
با این همه بیشتر آنها در بازی‌های رودررو مقابل «سه بزرگ» قافیه را باخته‌اند و تعداد شکست‌های‌شان بیشتر بوده. (البته به استثنای زروف و روبلف که در دیدارهای رودررو با فدرر پا به سن‌گذاشته بهتر بوده اند)
آمار این ۶ تنیسور که حالا همگی از دوران جوانی گذر کرده‌اند و دیگر پخته شده‌اند را مقایسه کنید با سه تنیسور تازه‌نفس حدوداً ۲۰ سالهای که این روزها درخشش را شروع کرده‌اند و بنظر می‌رسد «۳ بزرگ» نسل جدید باشند؛ سینر ۲۱ ساله، آلکاراز۱۹ ساله و هولگر رون ۱۹ ساله.
سال گذشته رون تبدیل شد به جوان‌ترین برنده مسابقات مسترز پاریس بعد از بوریس بکر. او در فینال جوکوویچ را شکست داد!
آلکاراز، جوان‌ترین شماره یک در پایان یک سال میلادی‌ست و موفق شد در مسترز مادرید ابتدا نادال را حذف کند و بعد بلافاصله از سد جوکوویچ بگذرد. او در نهایت قهرمان این مسابقات شد. این جوان ۱۹ ساله در کارنامه‌اش سه قهرمانی مسترز و یک گرنداسلم دارد.
سینردرویمبلدون و بازی برابر جوکوویچ نشان داد تا چه اندازه تنیسور قابلی است. بک‌هندهای خوبی دارد. ۲ بار در فینال مسترزها بوده و میزان گیم‌هایی که اصطلاحاً بریک کرده، از کل گیم‌هایی که سه بزرگ در این سن و سال داشتند بیشتر است. این سه علاوه بر موفقیت‌ها و توانایی‌شان از نظر ویژگی‌های فردی هم برای تماشاگران جذاب هستند. طبیعت و شخصیت آنها طرفدار جذب می‌کند و این برای تبدیل شدن‌شان به برندهای ورزشی مؤثر است. دیدار آخر سینر و آلکاراز واقعاً تماشایی بود و آنها بلد بودند تماشاگران را به وجد بیاورند.
علاوه بر این آنها هر کدام شباهت‌هایی هم به «سه بزرگ» دنیای تنیس دارند:
آلکاراز ۱۹ ساله اسپانیایی‌ست و قاعدتاً می‌تواند جانشین خلفی برای رافائل نادال باشد. آلکاراز وقتی ۱۳ ساله بود با نادال ملاقات کرد و در تور جوانان نادال که متعلق به آکادمی تنیسور معروف اسپانیایی بود، عنوان به‌دست آورد. این دو از نظر ذهنی هم به هم نزدیک هستند و با اینکه مربی شخصی آلکاراز از این مقایسه عصبانی می‌شود اما بنظر راه فراری از این تشبیه وجود ندارد.
سینر ایتالیایی متولد سن‌کاندیدوست. شهری نزدیک به مرز اتریش. او شخصیت آرامی دارد و خیلی‌ها را یاد راجر فدرر جنتلمن می‌اندازد. سینر هم مثل مرد سوییسی دنیای تنیس به مد و فشن علاقه دارد و با برند گوچی همکاری می‌کند. در مسابقات اوپن استرالیا، سینر یک فورهند موفق کم‌ارتفاع زد که آنقدر شبیه ضربه معروف فدرر بود که واینرهای یوتیوبی سریع شروع به مقایسه این دو ضربه کردند. گرچه بعضی‌ها هم سینر را مثل جوکوویج می‌دانند. از نظر فنی او به جوکو نزدیک است و توانای شگرفی در تبدیل دفاع به حمل دارد.
رون ۱۹ ساله و نروژی هم که شخصیتی عاصی و عصبانی دارد کاملاً شبیه به جوکو است. تکبر رون و خلق و خوی اش واقعاً شبیه به تنیسور صرب است و بنظر می‌رسد دنیای تنیس در آینده از این نظر کم نداشته باشد.
البته دنیای ورزش بی‌رحم‌تر از این‌هاست که بخواهیم از همین حالا براحتی بگوییم این سه نفر روزگاری تبدیل می‌شوند به ۳ اسطوره بزرگ دنیای تنیس. مصدومیت‌ها سراغ ورزشکاران می‌آید و ممکن است آینده آنها را تیره و تار کند. کما اینکه همین حالا هم آلکاراز با آن دست و پنجه نرم می‌کند.
ولی مهم‌تر از همه حاشیه‌ها، ثبات و فداکاری است. خیلی وقت‌ها ورزشکارانی که در سنین کم به موفقیت‌هایی می‌رسند، از راه به در می‌شوند. یادشان می‌رود باید تا آخرین لحظه تلاش کنند و همین آنها را از تبدیل شدن به قهرمان‌های ابدی دور می‌کند.
سینر، آلکاراز و رون باید از نظر ذهنی روی خود کار کنند تا انگیزه و استعدادشان با هم رشد کند و روزی به تالار مشاهیر این رشته دوست داشتنی راه یابند. آینده تنیس ممکن است دست این سه نفر باشد.
رسول مجیدی – ایران ورزشی
