به گزارش حاشیه ورزش حمیدرضا صدر مفسر دوست‌داشتنی فوتبال ایران و جهان و البته دنیای سینما که روز گذشته و پس از مبارزات سخت با بیماری سرطان، در 65 سالگی دارفانی را وداع گفت، چندی پیش از آن‌که روزهای سخت جنگیدن با سرطان را دنبال کند، در گفتگویی با خبرنگار ما، تیم منتخب تاریخ فوتبال را با سیستم 1-3-2-4 چینش کرد.
مرحوم صدر با همان تحلیل‌های فوق‌العاده‌ی همیشگی‌اش، ارزیابی از تیم منتخب را به منزله علاقه‌مندی یک شخص دانست. خاطراتی که برخی بازیکنان در دوره‌های مختلف توانسته‌اند برای او بسازند، این مسئله می‌تواند برای هر شخصی با انتخابهای متفاوت همراه شود و اصلا رقابت و کری‌خوانی از همین تفاوت نگاه‌ها آغاز می‌شود.
صحبت‌های شادروان حمیدرضا صدر را درباره تیم منتخب تاریخ فوتبال ایران در ادامه می‌خوانید:
*با یادی از آقاحسینی که در سال‌هایی که او هنوز من به امجدیه نمی‌رفتم تا فوتبال ببینم، ستایش‌های زیادی از این دروازه‌بان تیم شاهین می‌شده و البته احمدرضا عابدزاده با نمایش فوق‌العاده در مسیر راهیابی به جام جهانی 1998، که بدون نمایش خیره‌کننده عابدزاده و آن خونسردی‌اش این دستاورد به دست نمی‌آمد. اما من برای انتخاب دروازه‌بان به دوره خودم بر می‌گردم و با فاصله ناصر حجازی را بعنوان بهترین دروازه‌بان تاریخ انتخاب می‌کنم. حجازی تعریف دروازه‌بانی در ایران را با تمرکز، خونسردی و بازی‌خوانی‌اش تغییر داد .
*برای سمت راست و چپ خط دفاعی انتخاب من، ابراهیم آشتیانی و مجتبی محرمی است؛ آشتیانی به عصر طلایی فوتبال ایران تعلق دارد و در باشگاه پیکان، پرسپولیس و تیم ملی درخشیده و افتخارات کسب کرده و محرمی که احتمالا بهترین دفاع چپی است که همه‌مان می‌شناسیم. من بازیکن دیگری را نمی‌توانم جایگزین محرمی کنم. اهمیت جواد زرینچه به ویژه در جام جهانی 1998 را متوجه می‌شوم اما با این وصف انتخاب من ابراهیم آشتیانی برای دفاع راست است.
*انتخاب دو دفاع میانی کار بسیار دشواری است، یحیی گل‌محمدی، محمد خاکپور و … اما من دوست دارم دو مدافع تیم پاس را که دیده‌ام انتخاب کنم و اعتقاد دارم وقتی که آن‌ها در قلب دفاع می‌ایستادند، خیال‌مان راحت بود؛ مجید حلوائی و حسین کازرانی. حلوائی در نبردهای قدرتی توپی از او رد نمی‌شد و همه را دفع می‌کرد و کازرانی توپ‌هایی هوایی را به خوبی برگشت می‌داد.می‌توانم این زوج خط دفاعی را تغییر دهم اما دلم می‌خواهد این دو بازیکن که هر دو بازیکنان شایسته‌ای بودند و کمتر به آن‌ها اشاره می‌شود را انتخاب کنم، حلوائی در المپیک گل زد و کازرانی در راهیابی ما به جام جهانی 1978 گل زد و انتخاب من این دو نفر است. البته در عین حال باید به اکبر کارگرجم اشاره کنم که چه بازی‌های خوبی از او به یاد دارم، یا جوان‌ترهای دوره خودمان بخواهم بگویم باید به مسیح مسیح‌نیا، جواد الله‌وردی و … اشاره کنم که همگی‌شان واقعا عالی بودند.
*سیستم تیم من در میانه زمین، یک بازیکن قدرتی خواهد بود و یک بازیکن نقش بازیساز را هم خواهد داشت؛ نفر اول پرویز قلیچ‌خانی مدنظر من است که احتمالا بهترین بازیکن تاریخ فوتبال ایران است، ضربه‌های سر را می‌زند و در نبردهای فیزیکی درگیر می‌شود و اگر جلوتر رود شوت‌های سهمگین می‌زند و ضربه ایستگاهی می‌زند و یک رهبر واقعی است و در کنارش علی کریمی، با آن قریحه‌ای که علی کریمی دارد ترکیبش با قلیچ فوق العاده خواهد بود.
*دو وینگری که من در نظرم دارم، در یک سو مهدی مهدوی‌کیا و در سوی دیگر حسن روشن. درباره هافبک پشت مهاجم نوک، ما گزینه‌های زیادی داریم، علی پروین هست، علی جباری هست، من حتی فرهاد مجیدی را در نظر می‌گیرم که هم می‌تواند نقش مهاجم را بازی کند و هم مهاجم دوم یا همان مهاجم سایه. من باز می‌خواهم به سال‌های جوانی خودم برگردم و علی جباری را برای این پست انتخاب کنم، چون بازی‌های معرکه‌ای را از او دیدم، با ضربه آزادهای فوق‌العاده. یک مرد باهوش و با تکنیک و در عین‌حال با قدرت رهبری.
*برای نوک حمله با احترام به علی دایی و فرشاد پیوس که یکی از بازیکنان محبوب من است و حمید علیدوستی که یک تمام‌کننده تمام‌عیار است و ناصر محمدخانی که وقتی پا به توپ می‌شد معرکه بود، اما به عنوان یک گلزنی که کافی بود توپ به او برسد تا کار را تمام کند و در عصر طلایی فوتبال ایران در دهه 50 ایفا کرد، من غلامحسین مظلومی را انتخاب می‌کنم.
*انتخاب من برای سرمربی برتر تاریخ هم حشمت مهاجرانی است.
تیم منتخب تاریخ فوتبال ایران به انتخاب حمیدرضا صدر:
دروازه‌بان – ناصر حجازی
مدافعان – مجتبی محرمی، مجید حلوائی، حسین کازرانی،ابراهیم آشتیانی
هافبک‌ها – پرویز قلیچ‌خانی، علی کریمی، مهدی مهدوی‌کیا، حسن روشن، علی جباری
مهاجم – غلامحسین مظلومی
