حاشیه ورزش – هرکدام از باشگاهها برای گزینش مربیان با متد و روش های منحصر بفرد یا سلیقه ای رفتار می کنند . و این رفتارها با اهداف فدراسیون منافات دارد .
در شرایط ایده آل ،یک سر مربی باید دارای ویژگیهای : اشراف به فوتبال تخصصی ، آشنا به فیزیولوژی و آناتومی ، روان شناسی ، كمكهاي اوليه ، مهارت در ايجاد ارتباط ، تنوع در شيوه های تمرینات ،توانایی قدرت تجزيه و تحليل بازي ها را داشته باشد.
در اکثر باشگاههای ایران برای سنجش و راست آزمایی مربیان ترازویی وجود ندارد. و باشگاهها با سلیقه یا بعبارتی بخوانیم با سفارش ، مربیان و سرمربیان پایه ها را انتخاب می کنند .
ورود به تبعات اینگونه گزینش و مهره چینی ها ، یعنی« مثنوی هفتاد من مولانا» که از حوصله این یادداشت خارج است .و فرایند آن خروجی های قطره چکانی باشگاه هاست .
کشور ما سرشار از استعدادهاست اما متأسفانه برای هدایت این استعدادها یک برنامه یا هدف معینی از سوی فدراسیون و یا عوامل ذیربط وجود نداشته است. وهمه باشگاهها با ضریب آزمون و خطا ، سرمربیان را انتخاب و حمایت خود را تا جایی دنبال میکنند که بر وفق مرادشان ( پیروزی در مسابقات ) باشد . در غیر اینصورت در کوران مسابقات کل معادله انتخاب را برهم می زنند.
آنچه بیشتر از همه ( منهای سفارش )برای انتخاب سرمربیان مد نظر باشگاهها قرار می گیرد موفقیت یک یا دوسال گذشته در مسابقات لیگ های آسیا ویژن و یا دسته اول است .
نمایندگان باشگاهها و یا مدیریت آکادمی بعضی از باشگاهها برای رفع مسئولیت ، بدنبال آن دسته از مربیانی می روند که توانسته اند با هر ترفندی به عناوین قهرمانی دست یافته باشند
ایراد عمده این گزینش ها ،عدم توجه به چگونگی رمز موفقیت این نوع مربیان است آیا با دانش و ارایه فوتبال پاک به موفقیت و یا قهرمانی دست یافته یا قصه های دیگری پشت پرده بوده که افشای آن توضیحات دیگری را می طلبد ؟. اینجاست اگر بررسی و کاوش شود خیلی از مفاسد فوتبال پایه ها آشکار خواهد شد . و هيأت فوتبال هم تمایل به ورود به این داستان را نداشته و همچنان مسیر فوتبال پایه ها بر اساس سیاست های گذشته دنبال می شود.
✒️:مهرشاد عنبری
۱۱/فروردین /۱۴۰۳
