در سالهای افول سرمربیان برزیلی در سراسر جهان او بیشتر به رگه ایتالیایی خود اتکا می‌کند، چیزی که فراتر از احساسات و سیاستمدارانه تر و تاکتیکی تر است. مثل همین که جای وقت گذرانی در جیم باشگاه دو سه هفته ایست یکسره مشغول بالا و پایین کردن کاغذها و مشاوره با مهرداد خانبان و صحبت با بازیکنان و همراهان برزیلی برای جبران فاصله لعنتی با استقلال است.
پس از توقف استقلال در تبریز و در بازی سپاهان همه چیز برای صدرنشینی آماده بود اما ژوزه مورایس زبان اوسمار را خوب می‌شناخت بنابراین ورژن جدید سپاهان مثل خیلی از بازیهای این طرف سال تسلیم نشد. برای اوسمار و همراهان این مشابه تساوی بدون گل با استقلال در دربی بود که معلوم نشد چرا آخر بازی به جای بازی انتحاری پرسپولیس هم مسابقه را اداره کرد تا بدون باخت زمین را ترک کند و برای توقف حریف و سبقت برنامه بریزد، غافل از اینکه کورس قهرمانی لیگ ایران امسال مثل پیست گرندپری موناکو چای سبقت ندارد و انگار پول پوزیشن است که قهرمان را تعیین می‌کند. آنها در این چند هفته بارها سپر به سپر شده‌اند اما در لحطه آخر آن شوت بلانکو و آن سر سلیمی آنها را همچنان بعنوان پیشتاز به جلو می‌راند.
دیروز اوسمار در تمرین پرسپولیس روی همان استایل همیشگی بازی پرسپولیس، استفاده از گوشها و حرکات دامنه دار تهاجمی تمرین کرد و به مدافعان سر به‌هوای تیم بابت موقعیتهای بی شمار در بازی هوادار تذکر داد. اشاره او به لیورپول بود که با گل نزدن در جلو ناگهان برتری خود را در این فصل به طرز عجیبی از دست داد و در حالیکه فردا می‌توانست خداحافطی کلوپ با جام بسیار باشکوهتر باشد اما او به عنوان سومی قناعت خواهد کرد. آنها تیمی سبکسر در گلزنی و آسانگیر در دفاع نشان دادند آن هم فقط در سه چهار بازی …
حالا پرسپولیس نگران بازی استقلال و نتیجه نهایی و همینطور بازی اسنقلال خوزستان است که در خانه 4 گل از نساجی خورده اما در بیرون با گل گهر مساوی کرده و سپاهان را هم متوقف کرده است. آنها در پوزیشن دفاعی در خارج از خانه ساده‌تر بازی می‌کنند و یک گلزن تمام عیار سریع دارند که بازی رفت دو بار گل بیرانوند را روبان بسته است. آنها همچینی یادآور از دست رفتن یکی از دراماتیک ترین قهرمانیهای تاریخ پرپسولیس هم هستند که در آن سال استثنای لستروار جام را در خوزستان بالای سر بردند.
اوسمار در لحظهای از تمرین و درست در زمانی که رنگین کمان روی زمین پل زده بود، سعی کرد این تصویر را به فال نیک بگیرد. انگار نشانه‌ای برای یک هفته خوب و مطبوع و شاید لحطاتی که در زیبایی به این تصویر جذاب پهلو بزنند. طیفی از رنگ در دوردستی که حتی امید عالیشاه همیشه جدی را تحت تاثیر قرارداد. وقتی که توی باران و آفتاب شمال چلتوپ بازی می‌کرد و از لای گل و لای به این رنگها خبره می‌شد و فکر می‌کرد روزی بر این تن آفتاب سوخته ورزیده بهترین رنگها اندازه گرفته خواهد شد.
این خیالاتی است که از سر این دو گذشت. کاپیتان و سرمربی با فصل مشترک زیباترین نقاشی که بالاخره معلمهای فیزیک و جغرافی دقیقا یادمان نداند چطور تشکلی می‌شود!
- منبع خبر : ورزش سه
