به گزارش حاشیه ورزش
وقتی نیمی از جهان فوتبال در 8 جولای 2014 پرسیدند که برزیلیها واقعا چطور برابر آلمان دفاع خواهند کرد، یواخیم لو پاسخ را میدانست.
سرمربی وقت تیم ملی آلمان درست ده سال بعد در مقالهای در سایت DFB نوشت: «گاهی در یک بازی همه چیز درست پیش میرود و گاهی اوقات نه. همه چیز در آن بازی درست پیش رفت. آن پیروزی 7-1 بدون پیاده روی در کنار دریا احتمالاً اتفاق نمیافتاد.»
در آنجا، در ساحل مقابل کامپو باهیا، اورس زیگنتالر، مربی سوئیسی و دستیار لو، یافتههای خود را در مورد برزیل، پس از مشاهده بازی یک چهارم نهایی برزیل مقابل کلمبیا (2-1) ارائه کرد: «اورس بعد از آن بازی گفت، برزیل در دفاع “به طرز وحشتناکی بد” است. او اجازه نداد سوالات مکرر من او را از این ارزیابی منصرف کند. اورس کاملاً مطمئن بود، هیچ تیم ملی برزیل هرگز به بدی سلسائوی فعلی دفاع نکرده بود. من هم چند بار بازی را دیده بودم و بله، آنها از نظر دفاعی آسیب پذیر بودند. اورس گفت، آنها آسیب پذیر نیستند، آنها واقعاً بد هستند. مشاهده او این بود که مدافعان کناری دائماً جلو هستند، داوید لوئیز اغلب بدون محافظت به سمت جلو حرکت میکند و در نتیجه شکافهای دفاعی زیادی وجود دارد. تیم فیلیپه اسکولاری حتی از این ضعف آگاه بود. این ارزیابی زیگنتالر بو
و دقیقاً لوو تیمش را اینگونه آماده کرد: «ما فضاهای زیادی را به بازیکنان نشان دادیم که میتوانیم در آنها بازی کنیم و همچنین به آنها گفتیم که چگونه باید این کار را انجام دهند. این در مورد فرار سریع و عدم دادن فرصت به برزیلیها پس از ربودن توپ بود. روی پاهای خود بمانید و با خطا متوقف نشوید، این مربوط به حداقل زمان تماس با توپ و ورود سریع به فضاهای خالی بود. نباید وقت را تلف میکردیم. همه چیز همانطوری بود که اورس پیش بینی کرده بود: اگر برزیلیها بلافاصله پس از از دست دادن توپ دسترسی نداشته باشند، پس کار تمام میشود. آنها اساساً خیلی کند بازی می کردند و فقط دو مدافع میانی داشتند. در نتیجه ما این کیفیت را داشتیم که از برتری خود استفاده کنیم. بعد از 29 دقیقه بازی 5-0 شد.»
لو: امروز از این ارزیابی پشیمانم
تهدید لوو در وقت استراحت (اگر جدی بازی را ادامه ندهید، در فینال بازی نخواهید کرد) مثمر ثمر بود و مانوئل نویر شانس های اندک سلسائو برای بازگشت را در ابتدای نیمه دوم از بین برد، این نتیجه “غیر واقعی و باورنکردنی 7:1” در تاریخ جام جهانی ثبت شد. اما بعد از آن همه چیز دیوانه کنندهتر پیش رفت و لوو نیز حالا پشیمان است.
لوو هنوز هم امروز با شگفتی میگوید: «سفر به کامپو باهیا در آن شب یکی از زیباترین تجربیات زندگی مربیگری و به طور کلی زندگی من بود. پس از بازی و در راه برگشت، کنار جاده پر بود از افرادی با رنگهای زرد، سبز و آبی، طرفداران سلسائو. زنان، کودکان و مردان. آنجا ایستاده بودند و این مردم باید با ضربهای بزرگ کنار می آمدند اما اثری از خشم و عصبانیت نبود. ما فریاد میزدیم آلمان، آلمان اما امروز از این قضیه متاسفم و شاید نباید به برزیل 7 گل میزدیم.»
- منبع خبر : خبر ورزشی