نگاهی به عملکرد شاگردان پیاتزا

بر اساس فرمت مسابقات، تنها هفت تیم برتر جدول به‌همراه تیم میزبان یعنی چین به مرحله نهایی راه یافتند. ایران با کسب ۶ پیروزی از ۱۲ بازی و ۱۹ امتیاز، تنها یک پله پایین‌تر از مرز صعود ایستاد و این یعنی پایان راه در یک‌قدمی صعود.

شاگردان پیاتزا در شرایطی از صعود بازماندند که در نیمی از مسابقات خود به پیروزی رسیدند. آماری که در نگاه اول قابل قبول به نظر می‌رسد اما مشکل دقیقا همین‌جاست. در میدانی که رقابت بسیار فشرده و میلی‌متری است، گاهی تنها تفاوت یک امتیاز یا یک ست سرنوشت تیم‌ها را تعیین می‌کن

ایران در چند دیدار کلیدی از جمله برابر آمریکا و اسلوونی، با شکست‌های نزدیک ۳ بر ۲ مواجه شد، شکست‌هایی که اگر تنها یکی از آنها به پیروزی تبدیل می‌شد اکنون شرایط متفاوتی رقم خورده بود. در نهایت، شاید بتوان گفت تیم ایران فقط یک عنصر را کم داشت و آن هم شانس بود.

اگرچه هنوز برای قضاوت فنی قطعی درباره عملکرد روبرتو پیاتزا زود است اما نمی‌توان از تأثیر اجتماعی و روانی او بر تیم و جامعه والیبال ایران چشم‌پوشی کرد. مردی با لبخندهای عمیق، هیجان‌های ناب کنار خط و تعصبی مثال‌زدنی نسبت به تیم که توانست باز هم مردم را با والیبال آشتی دهد.

پیاتزا با تیمی جوان اما پرانرژی پا به این رقابت‌ها گذاشت. انگیزه، نظم و امید در چهره بازیکنان مشهود بود و این چیزی نیست که در آمار و جدول رده‌بندی منعکس شود. این تیم اگر فرصت داشته باشد می‌تواند خاطرات نسل طلایی را تکرار کند.

والیبال ایران اگرچه به مرحله نهایی لیگ ملت‌ها نرسید اما با نسلی تازه نفس، مربی‌ای پرانرژی و تاکتیکی و عملکردی قابل دفاع، نشان داد که می‌توان به آینده امیدوار بود. شاید پیاتزا همان حلقه گمشده‌ای باشد که والیبال ایران برای ساخت یک نسل مدرن به آن نیاز داشت.

عملکرد ایران در سه هفته لیگ ملت‌های والیبال به قرار زیر است:

هفته اول:

ایران ۰ – ۳ برزیل

ایران ۲ – ۳ آمریکا

ایران ۲ – ۳ اسلوونی

ایران ۳ – ۲ اوکراین

هفته دوم:

ایران ۳ – ۱ صربستان

ایران ۳ – ۱ آرژانتین

ایران ۱ – ۳ آلمان

ایران ۳ – ۲ هلند

هفته سوم:

ایران ۲ – ۳ لهستان

ایران ۳ – ۰ چین

ایران ۰ – ۳ فرانسه

ایران ۳ – ۰ بلغارستان

در پایان مرحله مقدماتی، تیم ایران با ۶ پیروزی، ۶ شکست، و ۱۹ امتیاز در رده هشتم جدول ایستاد و تنها با اختلافی ناچیز از صعود بازماند.