در جام جهانی دفاعی بازی نمی کنیم
در جام جهانی دفاعی بازی نمی کنیم
سرمربی تیم ملی فوتبال ایران می‌گوید این تیم همواره در جام جهانی بازی‌های تدافعی به نمایش گذاشته و تلاش می‌کند تیمش بازی‌های هجومی‌تری را انجام دهد.

به گزارش حاشیه ورزش ، دراگان اسکوچیچ، سرمربی تیم ملی فوتبال ایران که برای تماشای دیدار حریفان ایران در انتخابی جام جهانی ۲۰۲۲ قطر در تورنمنت جام اعراب فیفا به قطر رفته بود به گفت‌وگو با تلویزیون فیفا نشست.

به گزارش رسانه فوتبال در قطر، اسکوچیچ در این گفت‌وگو از هدایت تیم ملی ایران و چالش‌هایی که داشته صحبت کرده و حالا در حال رساندن فوتبال ایران به ششمین جام جهانی تاریخ است.

* شور هیجان فوتبال در ایران را چطور توصیف می‌کنید؟ نقشی که فوتبال در زندگی روزمره هر فرد ایرانی بازی می کند؟

– سخت است که بتوانیم توصیف کنیم فوتبال برای ایرانیان به چه معناست، اما یک شور و هیجان بسیار بزرگ و یک عشق تمام عیار برای این بازی در بین ایرانیان وجود دارد. پیدا کردن کلمه برای توصیف آن بسیار دشوار است. فوتبال در ایران عشق خالص است. توصیف آن سخت است. فوتبال چیزی است که ایرانی‌ها واقعاً عاشق آن هستند. نمی‌دانم پاسخ این سوال را چگونه بدهم؟ ایرانی‌ها صبح که از خواب بیدار می‌شوند، به فوتبال فکر می‌کنند و شب هم با فکر فوتبال به خواب می‌روند. این را می‌توانید از واکنش‌های آن‌ها در شبکه‌های اجتماعی و این که چگونه فوتبال را دنبال می‌کنند، ببینید. این را می‌توانید از استادیوم‌های مملو از تماشاگر بفهمید. فوتبال همه چیز ایرانی‌هاست.

*وقتی که سرمربی ملوان بندرانزلی و فولاد خوزستان بودید، علاقه خود را به هدایت تیم ملی فوتبال ایران ابراز کردید. چه چیزهایی از آن روزها به یاد دارید؟

– آن پاسخ به رسانه‌ها کاملاً غریزی بود. اما قبل از آن بود که فهمیدم دوست دارم سرمربی تیم ملی ایران شوم، زمانی که برای اولین بار به ایران آمدم. من سرمربی النصر [عربستان] بودم و ما در لیگ قهرمانان آسیا بودیم و با استقلال دیدار داشتیم. این شور و اشتیاق را از جمعیت حس کردم. ۸۵ هزار نفر در استادیوم حضور داشتند و دیدن احساسات و شور و هیجان تماشاگران باعث شد بخواهم در آینده سرمربی تیم ملی ایران شوم.

*شما در فوریه ۲۰۲۰ یک ماه پیش از این که تمام دنیا به دلیل پاندمی بیماری کرونا تعطیل شود، به عنوان سرمربی تیم ملی ایران منصوب شدید و تیم ملی ایران هم از نظر فوتبالی در شرایط بغرنجی قرار داشت. چگونه این چالش پیش‌رو را مدیریت کردید و با آن روبه‌رو شدید؟

– در واقع بسیار دشوار و چالش برانگیز بود. اول از همه این که نمی‌توانستید در زمین چمن کار کنید شرایط را سخت کرده بود. ویلموتس کار خود را در شرایطی چالش برانگیز رها کرد و نتایج به دست آمده بسیار ضعیف بود، اما من و کادر فنی‌ام فقط به کار سخت در هر روز تمرکز کرده بودیم. نمی‌توانستیم منتظر یک شانس باشیم تا مرحله مقدماتی را آغاز کنیم. خیلی سخت و طولانی بود، اما ما باید آن تحمل می‌کردیم. کووید-۱۹ سختی‌های خودش را داشت. شرایط لجستیکی برای همه دشوار بود. به علاوه اینکه ایران نیاز داشت هر چهار بازی باقیمانده که سه بازی آن در خانه بود را با پیروزی پشت سر بگذارد. البته آن امتیاز میزبانی سه بازی را از ما گرفتند و به بحرین داده شد. شرایط حتی پیچیده‌تر و سخت‌تر شد. شما نیاز به چهار پیروزی در آن چهار بازی داشتید، در بحرین با آن شرایط سخت.

*چطور توانستید بر این همه چالش در آن واحد غلبه کنید؟

– خیلی سخت بود از آنجا که باید برای خیلی چیزها آماده و مهیا می‌شدیم. جای هیچگونه اشتباهی نبود. حتی یک امتیاز هم نمی‌توانستیم از دست بدهیم، بنابراین زیر فشار عظیمی بودیم و بسیار سخت بود. باید خیلی چیزها را محاسبه می‌کردیم، حتی آب و هوا که در بحرین کاملاً متفاوت بود و پروتکل‌های زیادی داشتیم. تمام تلاش‌مان را کردیم که کاملاً روی کاری که داریم تمرکز کنیم. می‌دانستیم که با تیم و نفراتی که در اختیار داریم عبور از این چالش ممکن است، اما برای انجام آن‌ها کار سخت و تمرکز بسیار بالایی نیاز بود. فشار عظیمی روی ما بود و جایی برای اشتباه نبود.

*بعد از پیروزی مقابل بحرین در منامه که اولین پیروزی تاریخ ایران در خاک بحرین بود، هنوز باید برای صعود به مرحله پایانی عراق را هم شکست می‌دادید، تیمی که ایران یک دهه نتوانسته بود شکستش بدهد. از دو پیروزی مقابل بحرین و عراق که هر دو بازی‌هایی بودند که حتماً باید در آن پیروز می‌شدید، کدام بازی سخت‌تری بود؟

– خب، هر دو بازی به یک اندازه دشوار بودند و من تأکید داشتم بازیکنان تمام تمرکزشان را معطوف بازی کنند و این رقابت را کنار بگذارند. من فکر می‌کنم این کلید موفقیت و پیروزی‌های ما در بحرین بود.

*شما یک رکورد منحصر به فرد در تاریخ فوتبال ایران دارید. ۱۳ بازی، ۱۲ پیروزی و یک تساوی. ۱۰ پیروزی پیاپی که هیچ مربی‌ای تا به حال به این مهم دست پیدا نکرده است. این باید برای هوادارن فوتبال در ایران رضایت‌بخش باشد، آیا بوده؟

– من فقط تمرکزم روی بازی بعدی است. به رکوردها فکر نمی‌کنم. برای من هر بازی یک بازی جدید است. فوتبال حافظه ندارد. به همین سادگی تمام تمرکزم روی بازی بعدی است و به رکوردها اهمیت نمی‌دهم. شکستن این رکوردها حس خوبی است، اما اجازه نمی‌دهم تمرکز من را به هم بزنند.

*در فاصله چهار بازی به پایان رقابت‌های انتخابی جام جهانی و صعود قریب الوقوع ایران به این رقابت‌ها، چه احساسی دارید؟

– رساندن یک ملت بزرگ مثل ایران به جام جهانی، برای من خوشایندترین اتفاق و بهترین پاداش است؛ تیمی که نماینده یک ملت ۸۰ میلیونی است.