به گزارش حاشیه ورزش
ملوان روز گذشته در استادیوم نقش جهان و در برابر سپاهان به گونه ای بازی کرد که یکی از مدعیان قهرمانی است. لحظه ای عقب نکشید و تا دقیقه 100 یا شاید کمی بیشتر هم جنگید و جان داد تا یک امتیاز گرفت. نه بحث بقاء در میان بود و نه بحث قهرمانی اما این یک امتیاز برای ملوان ارزش قهرمانی داشت. این فلسفه باشگاه ملوان است که در همه بازی ها باید برای کسب امتیاز و خوشحالی مردم انزلی بجنگد و به طور حتم در سه هفته پایانی هم با همین ادله و شیوه وارد میدان خواهد شد. دیدید که در بازی با تراکتور وقتی داور به زعم کارشناسان داوری پنالتی اشتباهی که برای تراکتور گرفت، مازیار زارع چقدر بر افروخته شد. همان طور که یک امتیاز دیدار با سپاهان برای ملوان مهم بود سه امتیاز دیدار با تراکتور هم برای ملوان و تماشاگرانش اهمیت داشت.
در انزلی تنها ملوان است که معنی دارد. نه استقلال، پرسپولیس یا سپاهان یا تیم دیگری. دیروز ملوان نه برای پرسپولیس جنگید و نه برای استقلال. بلکه این نام ملوان بود که برای مازیار زارع و شاگردانش اهمیت داشت. آنها به عشق تماشاگرانی جنگیدند که ساعت ها و با ماشین از انزلی به اصفهان آمدند تا در کنار قوی سپید باشند و ایضا تماشاگرانی که در انزلی پای تلویزیون بودند و ضربان قلبشان با آهنگ بازی ملوان هماهنگ بود.
و در پایان بازی باید به ملوانی ها حق داد که این چنین مسرور باشند. تیمی با بودجه اندک که این فصل در مصاف با هیچ مدعی پا پس نکشید و ضد فوتبال بازی نکرد و جنگید تا در نهایت سربلند از زمین خارج شود. ملوان در بازی رفت هم در انزلی سپاهان را متوقف کرد و اگر تیمی جام قهرمانی را از سپاهان بگیرد، ملوان است. برای مازیار زارع و بدون شک مردم انزلی تلاش بازیکنان تیم در بازی دیروز پر اهمیت بود و ارزش داشت. حتی بیشتر از یک امتیاز. هم سرمربی دید و هم تماشاگران ملوان که چطور پیراهن تیم برای بازیکنان مقدس است و با آن مردانه می جنگند.
