به گزارش حاشیه ورزش لباس‌ها و تجهیزاتشان را عوض کرده بودند و لباس فرم طوسی رنگ تیم را به تن داشتند. یکی از بچه‌ها می‌گفت باید با یک سوزن تاول را بترکانی اما پوستش را نکنی، اینجوری زودتر خوب می‌شود. می‌گفت دست‌هایمان تاول می‌زند گاهی انگار پینه می‌بندد. دستکش‌هایشان هر چقدر هم که محکم باشد باز هم جواب نمی‌دهد؛ دستهایشان تاول می‌زند، مصدوم می‌شوند و کلاه و ضربه‌گیرهایشان هم فقط قدری از دردشان را کم می‌کند.
دو ساعت قبل از تمرین بود، خنک‌ترین قسمت دفتر را انتخاب کرده بودم تا از گرمای مرداد در امان بمانم که پزشک تیم داخل آمد و دنبال خودکار می‌گشت. به سرپرست می‌گفت حدیث خاقان‌زاده مصدوم است اما می‌خواهد با مسئولیت خودش تمرین کند. چشم به سمت دخترانی چرخاندم که در سایه درخت جلو دفتر، کفش‌هایشان را می‌پوشیدند و تجهیزاتشان را چک می‌کردند. گاهی هم پیست خاکی را چک می‌کردند که در حال آب‌پاشی بود.
با شنیدن صدای اولین موتور به پیست وارد شدم و تمرین دختران تیم ملی موتور کراس را تماشا کردم که فارغ از تمام کلیشه‌ها موتورهای ۲۵۰ سی سی را می‌راندند؛ همان موتورهایی که بخاطر کنترلشان دستهایشان تاول می‌زد اما حاضر بودند با مصدومیت هم ادامه بدهند.
- منبع خبر : ایسنا
