به گزارش حاشیه ورزش ، با رسیدن به پایان اردیبهشت، سال اول قرارداد پرسپولیس و کارگزارش به اتمام رسید و همه در انتظار بودند تا تکلیف ادامه همکاری پرسپولیس و کارگزار مشخص شود. این قرارداد در آبان ۱۳۹۸ به امضا رسید. به خاطر تامین نشدن منابع مورد نیاز باشگاه، پرسپولیس در اردیبهشت ۱۳۹۹ نامه فسخ قرارداد را به کارگزار داد اما دو طرف توافق کردند که با امضای الحاقیه‌ای قرارداد طرفین ادامه داشته باشد.
براساس این قرارداد سه ساله (که هرسال با توافق طرفین ادامه پیدا می‌کند)، پرسپولیس تمام فضاهای تبلیغاتی خود، رسانه‌های رسمی در شبکه‌های اجتماعی و سایت رسمی‌اش را در اختیار کارگزار قرار داده تا این شرکت اقدام به درآمدزایی کند و به باشگاه پول بدهد. از این حیث مدیران پرسپولیس دیگر عملا راهی برای برای درآمدزایی ندارند چون تمام فضاها «انحصارا» به کارگزار داده شده است.
با وجود اینکه در یک سال اخیر، ۸ الحاقیه به قرارداد اولیه اضافه شده اما در کف درآمدها تغییر حاصل نشده است. بر این اساس در سال اول کارگزار باید بعد از کسر سهم خود، ۹۵ میلیارد تومان به پرسپولیس می‌داد که تا به حال حدود ۸۵ میلیارد تومان این رقم وصول شده اما این رقم کفاف هزینه‌های پرسپولیس را نداده و همین مساله باعث شده مدیران فعلی برای تامین هزینه‌ها به قرض گرفتن روی بیاورند.
با نزدیک شدن به پایان سال اول قرارداد، با وجود اینکه پرسپولیس تمایلی به ادامه همکاری نداشت اما از آنجایی که فسخ یک طرفه تبعات سنگینی برای باشگاه داشت، به کارگزار نامه‌ای نوشت تا شرایط همکاری در سال دوم بازبینی شود. تا به حال هم پاسخ رسمی از سوی کارگزار به باشگاه ارائه نشده است.
باشگاه پرسپولیس تا به حال حدود ۵۵ درصد پایه قرارداد بازیکنان و کادر فنی را پرداخت کرده و برای تامین ۴۵ درصد پایانی قرارداد اعضای تیم، باید حدود ۴۰ میلیارد تومان دیگر تامین کند که این امر با توجه به در اختیار نبودن فضاهای درآمدی از سوی پرسپولیس، کار مدیران این باشگاه را سخت کرده است.
