عباس مرشدی در گفت‌وگو با حاشیه ورزش ، درباره عملکرد تیم ملی بسکتبال ایران مقابل عربستان توضیح داد: ما از نظر مهره تیم قوی‌تری نسبت به عربستان بودیم و خوشبختانه دست شاهین‌طبع برای اینکه تعویض‌های مناسبی را در جریان مسابقه انجام دهد پر بود. هر دو تیم از یک سیستم استفاده می‌کردند و عربستان نسبت به قطر دفاع نسبی بهتری داشت. چیزی که تیم ما را اذیت می‌کرد موفقیت بیشتر عربستانی‌ها در ریباندهای حمله بود. حضور کاظمی و حسن‌زاده با توجه به اینکه قدرت حرکت بیشتری نسبت به آرون گرامی پور داشتند به تیم کمک می‌کرد، اما عربستان در ریباندهای حمله بهتر بود.
او ادامه داد: البته ما بازیکنان جوانی مثل نوید رضایی‌فر را در زمین داشتیم که خودشان را به رخ عربستان کشیدند و خیال ما را هم راحت کردند. در مقطعی از بازی رضایی‌فر بود که با پرتاب‌های سه امتیازی خیال تیم ایران را راحت کرد، ضمن اینکه نباید از دو شوت سه امتیازی مایک رستم‌پور هم غافل شد. یخچالی و جمشیدی هم زحمت زیادی کشیدند، اما داورپناه در دفاع عالی بود و در حمله هم من فکر می‌کنم جزو بازیکنان خوب ایران به شمار می‌رفت. در مجموع می‌توانم بگویم تیم ایران با کارهای گروهی موفق‌تر بود تا با کارهای انفرادی. به نظرم می‌شود از الان خیالمان راحت باشد که بازیکن محوری از تیم خارج و کارهای گروهی جایگزین شده‌اند.
سرمربی سابق تیم ملی بسکتبال، در پاسخ به این سوال که وقتی ایران برابر عربستان اینگونه به سختی پیروز می‌شود، آیا برابر تیم‌های قدرتمند در کاپ آسیا و المپیک می‌تواند خوب کار کند؟ توضیح داد: در حقیقت ایران ۴۵ ثانیه آخر بازی غافلگیر شد و ۶ امتیاز حساس را از دست داد، وگرنه با صرف نظر از این غافلگیری ایران با ۱۰ – ۱۵ امتیاز اختلاف نتیجه را به سود خود رقم می‌زد. وقتی عربستان آن ۶ امتیاز را گرفت هم خودش را نزدیک کرد و هم ما غافلگیر شدیم. البته نباید از نبود حدادی هم غافل شویم، اگر حدادی بود مسلما عربستان نمی‌توانست در ریباند حمله موفق‌تر باشد. حتی ضد حمله‌های ایران بیشتر و موفق‌تر می‌شد.
او درباره بالا بودن تعداد از دست دادن توپ (ترن اوور) توسط بازیکنان ایران نیز گفت: ترن اوور به دو بخش تقسیم می‌شود، بخش اولی که بازیکن پاس می‌دهد و بخش دوم بازیکنی که پاس را دریافت می‌کند. البته من فکر کنم اکثر ترن اوورهای ایران بخاطر عجله کردن بازیکنان بود نه سرعت پاس‌ها. این دو موضوع کاملا تعریف جدایی دارند. می‌توان تعداد بالای ترن اوورها را نقطه ضعف تیم ملی ایران دانست که به تفکر بازیکنان بستگی دارد. تنها دلیل این اتفاق را فقط می‌توانم عجله بازیکنان بدانم، چرا که اکثر اشتباهات بخاطر این بود که بدون نگاه به نقطه مد نظر پاس می‌دادند که نشانه عجله بود. البته این مشکل قابل حل است و باید آنالیز کرد.
مرشدی ادامه داد: به عنوان یک کارشناس، پیشکسوت و یا بازیکن معتقد هستم که ترن اوور بالا قابل بخشش نیست و در واقع تیم نباید ترن اوور داشته باشد، اگر هم هست نهایتا باید ۴ تا ۶ عدد باشد. وقتی این تعداد بیشتر شود نشان می‌دهد که تیم نسبت به این موضوع بی‌توجه بوده است.
او در پاسخ به این سوال که کادرفنی چگونه می‌تواند مانع بالا رفتن تعداد ترن اوورها (از دست دادن توپ) بشود؟ اظهار کرد: این موضوع نیز همانند شوت سه امتیازی و دو امتیازی یکی از ارکان بازی است و نقش کادرفنی تنها در این زمینه می‌تواند به حدی باشد که بازیکن پر اشتباه را تعویض کند. تنها با تعویض‌ها و تذکرها می‌توان تلنگری را به بازیکن زد که با دقت بیشتری کار کند.
مرشدی در پاسخ به این سوال که وقتی ایران مقابل پرس تمام زمین تیم عربستان اشتباه می‌کند، در المپیک و برابر حریفان قدرتمندی چون آمریکا و فرانسه می‌تواند موفق ظاهر شود؟ اظهار کرد: باید یک واقعیت را بپذیریم که حد و اندازه تیم ملی ایران مشخص است، نمی‌توانیم بگوییم در حال حاضر چون وارد المپیک شده‌ایم قوی‌ترین تیم در منطقه هستیم، چرا که ما باید با تیم‌هایی بازی کنیم که آن‌ها هم در منطقه خودشان بهترین هستند. باید بدانیم که حد و اندازه تیم ایران چقدر است. البته قطعا به آنچه که بنده و بقیه فکر می‌کنیم، کادرفنی هم فکر می‌کنند.
او افزود: برای برطرف شدن این مشکل تیم باید دو موضوع را در نظر بگیریم، بحث اول تکنیک بالای بازیکن و بحث دوم قدرت و سرعت حمل توپ. هر دو بازیکن یعنی پاس دهنده و پاس گیرنده باید آگاهی کافی نسبت به زمین و اطراف خود داشته باشند. بازیکن باید بداند که برای دریافت پاس به چه منطقه‌ای برود و بازیکن پاس دهنده هم باید بداند به چه نفری پاس بدهد که تحت فشار کمتری است. البته من فکر می‌کنم تیم ایران هر چه با تیم‌های بزرگ‌تر بازی می‌کند بهتر است، هرچند که این خوب نیست در بازی با تیم ضعیف ضعیف‌تر کار کنیم. ما با تیم‌های بزرگ در سطح آن‌ها بازی می‌کنیم و خودمان را به سطح آن‌ها نزدیک می‌کنیم. ان‌شاءالله در این المپیک هم همینطور بازی کنیم.
سرمربی سابق تیم ملی بسکتبال در پایان صحبت‌های خود گفت: من امیدوارم در این مدتی که فرصت هست، کادرفنی نوع تمرین و آنالیز اشتباهات و نقاط قوت نفرات را به بهترین شکل در نظر بگیرد تا در المپیک موفق شوند. البته که این موفقیت هم تعریفی دارد. موفقیت این نیست که آمریکا را ببریم، اما باید در حدی بازی کنیم که لیاقت خودمان را نشان دهیم. در مجموع نیز من خوشحالم که امروز فهمیدم بازیکن محوری در تیم ملی نیست و کارهای تیمی بیشتر انجام می‌شوند.
